دشمنان به نفرین کردنهای شما

کاری ندارند!

اگرحضرت رسول «سلام الله علیه» آن وقت که درمکه بود، فقط دعا می خواند،
بیش ازاین نبود. اما او با آن چیزهایی که پیش آنها ]مشرکان[شریف بود، پیش آنها
عظمت داشت، مبارزه می کرد. از این جهت، باهاش مخالفت می کردند. واگر هرکس بنشیند
همان دعا بکند، هیچ کس کاریش ندارد. اگر مسلمانها هم بنشینند دست دراز کنند طرف
خدا، خدایا! رحمت کن کی را، لعنت کن کی را وچی را، هیچ کس کارشان ندارد. اما این
خلاف سیره انبیاست، خلاف شیوه انبیاست. همه سیلی خوردند، ما هم داریم سیلی می خوریم
و این سیلی ای است که به اسلام می خورد، به ما نیست. این سیلی ای است که ازصدرعالم
تا حالا به مقدسات انبیا خورده است؛ به شخص نبوده. مسئله شخص نبوده، مسئله مکتب
بوده؛ به مکتبشان سیلی زدند. وحالا چون عالم به هم متصل شده و دیگر یک جای معینی
نیست، همه جا مثل همین حالا، الان شاید حرف من را خیلی جاها بشنوند، هرکه گوش کند.
حالا این طوری است که عالم شده یک محله، یک مسجد؛ یک همچو جایی. از این جهت ، الان
وقتی که شما قیام کنید و ببینند که شما قیام کردید بر ضد تمام مقدسات آنها- مقدسات
آنها چی است؟ دنیاست. می خواهد نفوذ پیدا کند، نمی گذارید. آن مقدساتش بوده، شما
برضد مقدسات آنها قیام کرده اید. می خواهد او جمع آوری مال بکند، شما به ضدش قیام
کرده اید؛ مال حرام را می گویید نباید جمع کند-هرچه آنها مقدس می دانند، چون مربوط
به دنیاست، شما هم مکتبتان اقتضا کرده است که مقابل آنها بایستید؛ و باید سیلی
بخورید، چاره ای نیست. باید همه سیلی بخوریم. این سیلی ای است که اسلام دارد می
خورد.