حقیقت ابدی، نور آفتاب، عباس

پیام بحر ادب، آبروی آب، عباس

کلید باب حوائج تو را لقب دادند

کرامت تو بود جود بی حساب عباس

همیشه چشمه ی چشم فرات گریان است

رسیده بر لب آب و نخورده آب، عباس

مصیبتی به تو آمد که مشک زخمی شد

به جسم پاک تو دیگر نمانده تاب، عباس

دو دست و دیده خود هدیه برخدا کرده

نموده سجده به حق پور بوتراب، عباس

وداع آخر تو، شیعه را پیامی داشت

قیام همت تو، بوده انقلاب، عباس

اگر به مرقد تو «حیدری» شود زائر

زآب دیده ستاند مگر ثواب، عباس