فلسفه حجاب
تأثیر حیا بر پوشش بانوان

نبی مکرم اسلام صلی ا... علیه و آله آراسته به ویژگی حیا بود، چنان‌که امام صادق علیه السلام می‌فرماید: اخلاق و عادت او حیا بود. حضرت علی علیه السلام نیز فردی حیا پیشه بود. درباره ازدواج حضرت فاطمه، علیها السلام، هم می‌گویند :
چون صبح شد، (پیامبر) فاطمه علیها السلام را خواند و او با حیایی آشکار (نزد پدر) آمد.
رفتار حضرت فاطمه‌، علیها السلام، الگو و معیار بسیار روشنی برای همه بشر، به ویژه دختران جوان و مسلمان است تا زندگی سعادتمندی داشته باشند. در حقیقت، دختران جوان، باحیا و عفاف خویش، گامی مؤثر برای بالا بردن شخصیت و ارزش خود و حفظ موقعیت خویش در برابر مردان خواهند برداشت.
حیا، مانع افتادن انسان در دام انحراف جنسی و ضامن پاکدامنی اوست. حیا، یکی از بهترین نیروهای کنترل کننده درونی است. حیا، سبب سلامت روانی است. اگر به این ندای درونی که نشانه هماهنگی با طبیعت انسانی است، پاسخ داده نشود، تعادل انسان از میان می‌رود. همان‌گونه که پاسخ ندادن به غریزه گرسنگی و تشنگی، آدمی را به سختی می‌اندازد، پاسخ ندادن به غریزه حیا نیز روابط انسان را مختل می‌سازد. همچنین در پرتو حیا، شخصیت آدمی در امان می‌ماند. حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: «‌هر کس جامه حیا را بر خود بپوشاند، عیبش از مردم پوشیده می‌ماند.‌» البته میان ادب و حیا نیز رابطه محکمی وجود دارد و بسیاری از رفتارهای مؤدبانه، نمونه‌ای از رفتار حیامدارانه است. در بسیاری از موارد، عامل پای‌بندی افراد به ادب، وجود روحیه حیا در آن‌هاست. انسانی که حیا دارد، از انجام دادن کارهای ناپسند خجالت می‌کشد، در حالی که اگر شرم نمی‌کرد، ممکن بود آن‌ها را انجام دهد. از این رو، حیا، در آراسته شدن انسان به ادب نیز نقشی بسزا دارد. پیامبر اعظم می‌فرماید:
آن چه از حیا ریشه می‌گیرد، عبارت است از: نرمش، مهربانی، در نظر داشتن خدا در آشکار و نهان، سلامت، دوری کردن از بدی، خوش رویی، گذشت و بخشندگی و پیروزی و خوش نامی میان مردم. این‌ها فایده‌هایی است که خردمند، از حیا می‌برد.
بی حیایی، زن را با همه ارزش والای ذاتی‌اش، ابزاری برای سودجویان می‌سازد و غرور زنانه شان را که بخش جدا ناشدنی از شخصیت زنانگی آنان است، خواهد شکست