به یاد روحانی شهید «غلامحسن رضایی»

شراب وصل نوشیدند یاران

روحانی شهید «غلامحسن رضایی» سال 1346 در روستای «میانرود» هراز در
خانواده ای مذهبی و با اصالت چشم به جهان گشود. دوران کودکی را تحت سرپرستی
والدینی پاک و مهربان گذراند و راهی مدرسه شد تا الفبای رشد و کمال به سوی حق را
بیاموزد.

تحصیلات خود را تا پایان دوره راهنمایی با موفقیت پشت سر گذاشت. در همان
دوران بود که راهی حوزأ علمیه شد و به تحصیل علوم و معارف اسلامی پرداخت. تحصیلات
حوزوی را در حوزأ علمیأ امام صادق(ع) شهرستان نکاء آغاز نمود و با اتمام مقطع
مقدمات حوزه در آن مدرسه به تحصیل علوم دینی و کسب معارف الهی پرداخت.

با شروع جنگ تحمیلی، او نیز مانند بسیاری دیگر از سربازان مخلص امام زمان-
عجل الله تعالی فرجه لباس رزم پوشید و آماده نبرد شد. او به مدت پنج ماه، سه بار
در میدان عشق و ایثار حضوری حماسی پیدا کرد. او در جایگاه امدادگر و پیک گردان در
لشکر «52 کربلا» مشغول جهاد در راه خدا شد. سرانجام حاصل این نبردها و از
خودگذشتگی ها همان چیزی شد که شهید غلامحسن رضایی واقعا لیاقتش را داشت. این سرباز
عاشق و صادق امام زمان -عجل الله تعالی فرجه در 12.1365.11 در منطقه شلمچه بر اثر
اصابت گلوله تانک، سر در دامان سرور همه شهیدان، اباعبدالله الحسین(ع) نهاد.

ستاد کنگرأ شهدای روحانی

به یاد روحانی شهید «سیدحسین ناصری نژاد»

شهادت از عسل شیرین تر است

روحانی شهید سیدحسین ناصری نژاد، سال 1347 در خانواده ای زحمت کش در دیار
«قمصر» کاشان متولد شد. دوران خوش کودکی را در زادگاه زیبای خود گذراند و از آن پس
راهی دبستان شد.

از همان کودکی علاقه خاصی به مسائل دینی داشت و در جلسات و مراسم مذهبی
مسجد، حضوری مستمر و فعال داشت و همین علاقه و شور وشوق بود که او را به محضر
بزرگان دین و اخلاق کشاند. به حوزه آیت الله یثربی رفت و در محضر آن فرزانه زانوی
ادب زد و به تلمذ نشست. دیری نپایید که آمادگی لازم را برای استفاده ازدریای بی
کران حوزه علمیه قم و بهره گیری از کرامات نیلوفر کویر، فاطمه معصومه (سلام الله
علیها) را پیداکرد و عازم دیار اهل معنی و معرفت شد. شیفته درس و بحث بود و به
سرعت پله های ترقی را طی می نمود. در ضمن تحصیل از اخلاق و کسب درجات معنوی، این
بال دیگر پرواز انسانیت، غافل نبود. در و دیوار مدرسه «قدیری» و «کرمانی ها» نماز
عشق او درنیمه شب های سکوت را از یاد نخواهند برد.

شهید «ناصری نـژاد» از ابتدای جنگ، با وجود سن کم، همیشه اشتیاق خویش را
برای حضور در میادین عشق و ایثار ابراز می داشت. وقتی هنگامه اعزام فرا می رسید
گویی به جشن دعوت شده و با شور و شادی فراوانی روانه خاک پاک جبهه می شد. هفت
مرتبه به جبهه اعزام شد و بر خصم دون شورید.

اما چگونه سخن بگویم با تو ای مادر! که بار دیگر به بالین فرزند دیگر خویش
آمدی و دوباره دست ها را بلند کردی و با معبود خویش سخن گفتی که خدایا! قربانی
دیگر و امانت دیگر را از من قبول کن، تو شاهدباش که فرزند دیگرم سید حسین را هم با
یک عقیده کامل به تو بازگرداندم و از تو می خواهم که در روز قیامت مرا و دیگر
مادران شهدا را هم جوار با فاطمه زهرا(س) قرار بدهی تا به ایشان بگویم همچنان که
حسین(ع) تو برای دفاع از اسلام شهید شد، فرزندان ما هم برای دفاع از دین حسین،
درخت اسلام را که از ثمره خون حسین تو بود آبیاری کردند و به ندای هل من ناصر
فرزند حسین تو، یعنی روح الله لبیک گفتند.

اما پیامی که برایت دارم این است که مادرم! انگیزه من همان انگیزه ای است
که رضا دنبال کرده بود و به هدف خود رسید و همچنان که او فریاد می زد: «من درخون
غلتیدن و شهادت در راه خدا را از عسل شیرین تر می دانم.» من هم فریاد می زنم که من
هم در خون غلتیدن را همچون غوطه ورشدن در حوض کوثر می دانم و شهادت در راه خدا را
از عسل شیرین تر می دانم. روحانی شهید «سیدحسین ناصری نژاد» در 1365.11.5 در
کربلای شلمچه به شهادت رسید.