آقای جمعه های غریبی ظهور کن 
دهلیزهای شب زده را غرق نور کن
یگ گوشه از جمال تو یعنی تمام عشق
یا باز گرد یا  دل   ما   را  صبور کن
 آقا چقدر فاصله , اندوه ,  انتظار
 فکری به حال این سفر راه دور کن
آقا اگر که آمدی و عاشقت نبود
یک فاتحه نوازش اهل قبور کن

          *****

تا ساحل چشمان  تو  تکثیر شدیم
از عشق تو گفتیم و نمک گیر شدیم
گفتند   غروب  جمعه  خواهی آمد
آنقدر  نیامدی  که  ما  پیرشدیم
باهمه ی لحن خوش آواییم
در به در کوچه ی تنهاییم
ای دو سه تا کوچه ز ما دور تر
نغمه ی تو از همه پر شور تر
کاش که این فاصله را کم کنی
محنت این قافله را کم کنی
کاش که همسایه ی ما می شدی 
مایه ی آسایه ی ما می شدی
هر که به دیدار تو نائل شود
یک شبه حلال مسائل شود        ((از وبلاک شمیم یار))