رسانه جهنم!(1)

میکیتا بروتمن

امروزه با گسترش شبکه اینترنت، در کنار منافع مختلف آن، ما شاهد افزایش نگرانی‌های والدین و کارشناسان و متخصصان در مورد آثار سوء مختلف این رسانه نوین هستیم. آنان معتقدند، با وجود میلیون‌ها پایگاه مربوط به سکس مجازی، پورنوگرافی، سرقت، قتل‌های زنجیره‌ای، بمب گذاری، تروریسم، جعل و فریبکاری، هک، جاسوسی و ردیابی اطلاعات خصوصی افراد، آیا حمایت حامیان آزادی شبکه از برنامه‌های فیلترینگ، نشانگر ابعاد این تهدید جهانی نیست؟ و یا همان طور که نویسنده می‌گوید، آیا امروز شبکه اینترنت به دروازه دیگری از جهنم تبدیل نشده است؟

سازمان‌های مسیحی، حامیان سانسور، مروجان اصول اخلاقی و سایر حمایت‌کنندگان از «ارزش‌های خانوادگی» سال‌هاست که در مورد قدرت مخرب شبکه اینترنت در تضعیف اصول و مبانی اخلاقی جوامع، هشدار می‌دهند. به ویژه به دلیل وجود سایت‌های فراوان پرونوگرافی کودکان، قاتلان سریالی و آزارگران کودکان، این نگرانی‌ها باید به اصلاحاتی بنیادین بیانجامد. در رسانه‌های محافظه کار، از اینترنت به عنوان دروازه‌ای به سوی دنیایی هراس‌آور و اهریمنی یاد می‌گردد که امروزه بسیاری از زنان و مردان، نگرانی خود را در مقابل قدرت شگرف پورنوگرافی‌های عرضه شده در فضای مجازی در تأثیر بر مخاطبان، اعلام نموده‌اند.

بسیاری معتقدند که قابلیت بی‌نام بودن، یکی از ویژگی‌های این شبکه است که باعث به وجود آمدن هکرهای نوجوان می‌گردد. البته نباید از ویژگی‌هایی دیگری که شبکه اینترنت را به عنوان مأمن همه انسان‌های شیطانی نظیر بمب‌گذاران انتحاری، جنایتکاران روانی، تروریست‌های رادیکال و سایر مجرمان و تبهکاران درآورده، به سادگی چشم پوشی نمود. بدین ترتیب، همه آنانی که مسئول رسیدگی به این جنایت‌های روزمره در جوامع مدرن هستند، باید در برابر شکل‌گیری این شرایط، پاسخگو باشند.

آنچه که به عنوان ظرفیت دموکراتیک اینترنت و عدم توجه به سن و نژاد و جنسیت و قومیت کاربران در این شبکه یاد می‌شود، باعث گردیده که ما حتی به همسایگان خود اعتماد نکنیم. به علاوه، در مقایسه با سایر رسانه‌ها نظیر سینما و یا تلویزیون، ما با شبکه‌ای بسیار شیطانی‌تر روبه‌رو شده‌ایم که بسیاری را جادو کرده است و حتی معتادان به اینترنت هم حاضر به پذیرش این اعتیاد روانی خود نیستند.

اقای پاتریک کارنس در کتاب خود با عنوان «در سایه شبکه» می‌نویسد: «اینترنت و سکس شبکه‌ای، به دروازه‌ای تبدیل شده که زمان، ادراکات و ارزش‌های ما را نابود می‌کند. سکس شبکه‌ای، مخاطبان خود را چنان تسخیر نموده که آنان قادر به کنترل فعالیت‌هایشان نخواهند بود. به علاوه، با فرو رفتن بیشتر شما در سکس شبکه‌ای، دیگر راه نجاتی وجود نخواهد داشت... جذابیت‌های سکس شبکه‌ای باعث گردیده، حتی افرادی که هیچ علاقه‌ای به استفاده از کامپیوتر نداشته‌اند هم به جمع مشتریان آن بپیوندند.»

من معتقدم که این وضعیت با هشدارهای ارائه شده در مورد مخاطرات بیماری ایدز، مشابه است، گویی هر چه هشدارهای کارشناسان بیشتر می‌شود، تعداد افراد آسیب دیده نیز افزایش می‌یابد. امروزه کارشناسان از مستهجن‌انگاری شبکه‌ای، به عنوان نگران‌کننده‌ترین عامل مختل کننده سلامت روانی افراد در دنیای امروز یاد می‌کنند. حتی عده‌ای، اعتیاد شبکه‌ای را با اعتیاد به کوکایین مقایسه می‌نمایند. هر چند توانایی ترک این ماده مخدر وجود دارد، اما برای خارج کردن تصاویر مستهجن از مغز انسان‌ها، هیچ راهی وجود ندارد. سکس شبکه‌ای به ترشح نامتوازن تستسترون، اکسیتوسین، دوپامین، سروتونین می‌انجامد که بر فعالیت‌های عادی مغز، تأثیراتی ناگوار می‌گذارد. به علاوه، در هنگام خواب فرد هم، اختلالات روانی ناشی از سکس شبکه‌ای وجود دارد.

امروزه مخاطبان مستهجن‌انگاری اینترنتی، در حالی از دیدن این تصاویر کام می گیرند که قربانیان اصلی چنین سوءاستفاده‌هایی، زنان و کودکان و نوجوانان بی‌گناه هستند. البته معمولاً برای از بین بردن آثار سوء مشاهده چنین فیلم‌ها و تصاویری، باید از مسکن‌هایی قوی‌تر (فیلم‌هایی بی‌پرواتر و مستهجن‌تر) بهره برد.

اینک و در عصر اطلاعات، ما با یک تاریک‌خانه شیطانی روبه‌رو شده‌ایم که بسیاری از زد و خوردها و دشمنی‌های واقعی را به این شبکه دیجیتال منتقل نموده است و روح انسانیت، قربانی اصلی چنین شرایطی می‌باشد. گویی قدرت‌های شیطانی از اینترنت به عنوان مانیفست اعلام موجودیت خود بهره گرفته‌اند و تعبیر بسیاری از کارشناسان از این شبکه به عنوان دروازه جهنم، کاملاً بر واقعیات جهانی امروز منطبق است.

اما چرا این حجم گسترده از هراس و سردرگمی بر فضای فکری کاربران اینترنت سایه افکنده است؟ و چرا مانیتورهایی که تنها از شیشه و فلز ساخته شده‌اند، تا این حد خطرناک‌تر و مفسده برانگیزتر و قدرتمندتر از سایر رسانه‌های کنونی پورنوگرافی معمولی و موادمخدر می‌باشند؟