همه باید با سواد باشند و مسائل را بفهمند

نهضت سوادآموزی باید توسعه داشته باشد و همه شرکت کنند. کسانی
که سواد ندارند شرکت کنند، تا آنها را ببرند به حدی که برای خودشان بتوانند مسائلی
را بفهمند. و هم از کودکستان تا دبیرستان تا بالاتر و دانشگاه، باید تحصیلات را
تحکیم کنند. و همچو نباشد که دنبال این باشند که یک سندی دست بدهند یا یک سندی
بگیرند، یک مدرکی داشته باشند. خود علم را تعقیب کنند. و حتی اساتید دانشگاه هم
محتاج به تعلیم و تعلم هستند، و همین طور در حوزه های علمی قدیمی. آنها هم در یک
حدی قانع نباید باشند و تا آخر عمر مشغول باشند؛ مشغول به تحصیل، مشغول به تعلیم.
آنهایی که مدرس هستند و تعلیم می دهند، توجه دارند که خودشان استفاده می کنند از
تدریسشان و از تعلیمشان و از شاگردهاشان بسیاری از امور را. چون آنجاها یک بحث
آزادی است و هر کس حق دارد که اشکال بکند و حرف استاد را قبول نکند و حرف استاد را
رد بکند. اساتید می دانند که در این رد و بدل و در این اعطا و اخذ، اخذ زیاد است و
انسان در همان جا تربیت علمی می شود.

صحیفه امام- جلد 16- صفحات 496 و 497