امام رضا (ع )

چشمه های خروشان تو را می شناسند

موجهای پریشان تو را می شناسند

پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی

ریگهای بیابان تو را می شناسند

نام تو رخصت رویش است و طراوت

زین سبب برگ و باران تو را می شناسند

از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی

ای که امواج طوفان تو را می شناسند

اینک ای خوب فصل غریبی سر آمد

چون تمام غریبان تو را می شناسند

کاش من هم عبور تو را دیده بودم

کوچه های خراسان تو را می شناسند