حکایت خوبان

شکر نعمتهای الهی

هشام بن احمر می گوید: همراه امام کاظم(ع) بودم. آن حضرت سوار بر مرکب بود و با هم در بیرون شهر مدینه حرکت می کردیم، ناگاه دیدم آن حضرت از بالای مرکب زانو خم کرد و پیاده شد، به سجده افتاد و سجده طولانی کرد. سپس سربلند نمود، از او پرسیدم: «قربانت گردم چرا سجده طولانی نمودید؟» آن حضرت فرمود: هنگام حرکت به یاد نعمتی افتادم که خداوند به من عطا فرموده است و خواستم خدا را به خاطر آن نعمت سجده کنم و در حال سجده از او تشکر و سپاس نمایم.

ارزش علم و عالم

مردی از انصار نزد رسول اکرم (ص) آمد و عرض کرد: ای رسول خدا! جنازه شخصی در میان است و باید تشییع و سپس دفن شود و مجلسی علمی هم هست که از شرکت در آن بهره مند می شوم. وقت و فرصت هم نیست که در هر دو شرکت کنم. در هر کدام از این دو کار شرکت کنم از دیگری محروم می مانم. شما کدامیک از این دو را بیشتر دوست می دارید تا من در آن شرکت کنم؟ پیامبر گرامی(ص) فرمود: «اگر افراد دیگری هستند که همراه جنازه بروند و آن را دفن کنند، در مجلس علم شرکت کن، چرا که شرکت در یک جلسه علمی از حضور در هزار تشییع جنازه و هزار حج غیر واجب و هزار جهاد غیرواجب بهتر است. اینجا کجا و حضور در محضر عالم کجا! مگر نمی دانی به وسیله علم است که خدا اطاعت و عبادت می شود. خیر دنیا و آخرت با علم توام است: همانطور که شر دنیا و آخرت با جهل همراه است».