به یاد شهید سیدعباس موسوی یک جنگ، یک وبلاگ

امروز روز شهادت «سیدعباس موسوی» دبیرکل سابق حزب الله لبنان است که 19
سال پیش به همراه خانواده اش مورد هجوم وحشیانه هلی کوپترهای رژیم صهیونیستی قرار
گرفت و به درجه رفیع شهادت رسید. از همین رو معرفی وبلاگ این هفته به این موضوع
اختصاص دارد. وبلاگ «اقالیم قبله» خود را این گونه معرفی می کند؛ «اقالیم قبله،
نگرشی نو به جهان اسلام است.

همه می دانیم که تقابل آخر، میان جهان اسلام و صهیونیسم پلید خواهد بود.

این وبلاگ، یک جهش است و رویکرد مذکور را در راس امور خود قرار می دهد.

قدس از آن ماست و محور همه جهان ما.

آری راه قدس از کربلا می گذرد...

و آیندگان به خوبی این حقیقت را خواهند دید....»

نویسنده که خود را به عنوان «سربازی از حزب الله» معرفی می کند، در مطلبی
که بی ارتباط با شهید موسوی نیست، نوشته است:

خدایا، دلم برای سیدعباس تنگ شده است.

امروز سالگرد شهیدان جاوید، شیخ مصطفی راغب حرب و سیدعباس موسوی است.

تاریخ این دو فرزند مبارز محمد(ص) را خوب می شناسد.

گرچه رژیم زبون و رو به سقوط اسرائیل نیز آنها را از خاطر فراموش نمی کند.
یادش به خیر.

اردیبهشت امسال بر سر مزار سیدعباس بودم.

از بعلبک می آمدم و سری هم به آنجا زدم. ماشین سیدعباس را کنار بارگاهش
گذاشته اند. یک بنز قدیمی، که اگر نزدیکش بروی، بوی عطر خون سید و همسر و فرزندش
را حس می کنی.

البته اگر بوی خون شهدا را خوب حس کنی!

حدود 10 شهید نیز در جوار وی دفن هستند.

داخل یک مسجد است. سفید و بزرگ، خلوت و بی سر و صدا.

غیر از ما کسی آنجا نبود!

حال عجیبی دارد.

آنجا که رسیدم، یاد شهدای گمنام بهشت زهرا افتادم و دلم برای ایران تنگ شد!

و به راستی شهدا چقدر مظلوم اند!

بعدازظهر بود که به آنجا رسیدم. نزدیک های غروب بود. دل آسمان هم مثل دل
من شده بود. یاد همه بچه ها بودم.

انصافا جای همه خالی. اول رفتم سیده خوله بنت الحسین، بعد هیاکل و بعد
مزار سیدعباس.

از بعلبک کمی فاصله دارد، به سمت بیروت.

اما همه مردم، آنجا را به خوبی می شناسند. از هر کسی پرسیدم، بلد بود.

انگار مردم آن خطه با شهدا زنده اند.

خدایا،

دلم برای سیدعباس تنگ شده...

WWWaghalimegheblehblogfacom

کیهان-((86-11-28