اتاق انتظار

من نه از رد شدن جمعه ها می ترسم، نه از طولانی شدن زمان که ظهورتان قطعی است؛ دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد. خیالی نیست! ما تا عمر داریم ذکر العجل می گیریم و تا نفس داریم برای آمدنتان نفس می زنیم. اما ترسم از تیغ دنیاطلبی است که بر گلوی دین نشسته است، ترسم از رفاه طلبی است که اسیر روزگارمان می کند. ترسم از همین ماشین های رنگارنگ از فرنگ رسیده است وقتی بهزاد هنوز سر چهارراه گل نرگس می فروشد و انگار از پشت شیشه های دودی آنها گل های بهزاد رنگی ندارند که حتی سری هم سمت او نمی چرخانند. من از این برج های سر به فلک کشیده می ترسم که مبادا آسمان انصاف را سوراخ کنند آخر هنوز آقا یدالله با آن بدن نحیف و محاسن سفیدش در کوچه پس کوچه های پاچنار و حمام چال بارکشی می کند تا اجاره خانه اش جور شود. این روزها من از تابلوهای رنگارنگ خیابان، حتی از تبلیغات تلویزیون هم می ترسم که انگار شمشیرشان را برای پابرهنه ها از رو بسته اند. اما خیالی نیست! تا وقتی امام مان همنشین خاک نشینان است و فقر، فخرش؛ آنکه باید بترسد ما نیستیم!

مقصد انقلاب مستضعفین! اینجا مشتی پا برهنه چشم به راه مراد خویشند که آنها را نه به سفره های چرب می فروشد و نه به شکوه قصرهای مرفهین. اینجا جمعیتی دوشادوش ولی شان منتظر شما هستند تا کاخ های سفید و سرخ سرمایه داری را بر سر صاحبانشان فرو بریزند. اینجا هر چه هست شوق وصال مظلومانی است که در امید آمدن شما به حمایت از تمام مستضعفین و محرومین عالم ایستاده اند و این ها همه یادگار حضرت روح الله(ره) است که به ما فرمود:

«ما در صدد گسترش نفوذ اسلام در جهان و کم کردن سلطه جهان خواران بوده و هستیم. حال اگر نوکران آمریکا نام این سیاست را توسعه طلبی و تفکر تشکیل امپراتوری بزرگ می گذارند، از آن باکی نداریم و استقبال می کنیم. ما درصدد خشکانیدن ریشه های فاسد صهیونیسم، سرمایه داری و کمونیسم در جهان هستیم.»1

این روزها در دل طاق نصرت بسته ایم تا انقلابمان را با ظهور شما به مقصد برسانیم. خیالی نیست! بگذار بوق های شیطان هر چه می خواهند بگویند، ما برای آزادی تمام جهان مبارزه می کنیم.

1-     صحیفه امام، ج21، ص 81

احسان عمادی