تو را غایب نامیده اند، چون «ظاهر» نیستی، نه
اینکه «حاضر» نباشی.

«غیبت» به معنای «حاضرنبودن»، تهمت ناروائی است
که به تو زده اند و آنان که بر این پندارند، فرق میان «ظهور» و «حضور» را نمی
دانند، آمدنت که در انتظار آنیم به معنای «ظهور» است، نه «حضور» و دلشدگانت که هر
صبح و شام تو را می خوانند، ظهورت را از خدا می طلبند نه حضورت را. وقتی ظاهر می
شوی، همه انگشت حیرت به دندان می گزند با تعجب می گویند که تو را پیش از این هم
دیده اند. و راست می گویند، چرا که تو در میان مائی، زیرا امام مائی. جمعه که از
راه می رسد، صاحبدلان «دل» از دست می دهند و قرار از کف می نهند و قافله دل های بی
قرار روی به قبله می کنند و آمدنت را به انتظار می نشینند...

و اینک ای قبله هر قافله و ای «شبروان را
مشعله»، در آستانه آدینه ای دیگر با دلدادگان دیگری از خیل منتظرانت سرود انتظار
را زمزمه می کنیم.

آواز خدایی

خواستم شکوه بگویم به دلم بد آمد

یادم افتاد کسی هست که خواهد آمد

اینچنین شد که به همنام خودم دل بستم

اینچنین شد که گرفتم قلمم را دستم

قلمم پرچم من بود که افراشتمش

واژه، گل، در قدم او همه جا کاشتمش

حتم دارم کلماتش همه باران هستند

حرفهایش به دل انگیزی قرآن هستند

عطر زایش چو مسیح از نفسش می بارد

چه شبی می شود آنشب که علم بردارد

در طنین قدمش ساز خدایی جاریست

سیصد و سیزده آواز خدایی جاریست

یاد می آرد پرواز پرستوها را

«آب می پاشد یک مرقد ناپیدا را»

سبزها را خبر از جور خزان دیگر نیست

«چشم نرگس به شقایق نگران» دیگر نیست

بادها رقص کنان رقص کنان می آیند

دشت ها در هیجان در هیجان می آیند

تا کجا باید با چشم براهی سر کرد

عشقت آتش زده بر دفتر شعرم برگرد

جمعه ها بی تو همه ساکت و مبهم طی شد

روزهایم همه ماتم زده با غم طی شد

مهدی فرجی

فلق هنگام

من از شب، موج گیسوی تو خواهم

من از باد سحر، بوی تو خواهم

فلق هنگام، وصل صبح صادق

زمشرق تابش روی تو خواهم

حمیدرضا نظری- طبس

تا جمعه...

شروع می شود این شعر بی تو با جمعه

و ایستاده زمان بین این دو تا جمعه

چقدر بی تو جهان مثل جمعه بازار است

و گفته اند که می آیی از قضا جمعه

مورخ چه زمانی، یک یک یک بود

که انتظار پدید آمده الی جمعه

و جمعه روز جهانی توست در تقویم

خدا بیاورد آن روز را که ما جمعه...

امام جمعه زیبا تو را خدا دیگر

بیا تمام کن این انتظار را جمعه

مریم آران-کرج

((86-12-2))-کیهان