من یک دختر ایرانیم...

بدان....!!

"حوای " کسی نمیشوم ...

که به هوای دیگری برود...

تنهاییم را با کسی قسمت نمیکنم ...

که روزی تنهایم بگذارد...

روح خداست که در من دمیده شده و احساس نام گرفته ...

ارزان نمیفروشمش...

دستهایم بالین کودک فردایم خواهد شد...

بی حرمتش نمیکنم و به هر کسی نمیسپارمش...

باران بی وقفه این روزها...

هوای عاشقی به سرم می اندازد...

لبریزم از مهر اما استوار...!

"سودای دلم " قسمت هر کسی نیست...

عشق حوای ایرانی ، با شکوه است و بزرگ ...

آدمی را برای همراهی برمیگزیند :

شریف...

لایق...

فروتن...

عاشق...!!

{از وبلاک:سکوت ابدی}