خدا کند که ببخشد مرا خدای غفور
خدا کند نشوم از خدای خوبم دور
*****
خدا کند که ببینم چقدر منان است
کنار سفره ی او کائنات مهمان است
*****
خدا کند که خدا موقع حساب و کتاب
به عدل خود نبرد بنده را به سوی عِقاب
*****
خدا خدای من و بنده های بد هم هست
به فکر آخرِ پرونده های بد هم هست
*****
خدا خدای رحیمیست... دیر فهمیدم
و میزبان کریمیست... دیر فهمیدم
*****
وبال و وزر گناه است روی دوش دلم
که زیر این همه آوار پشت من شده خم
*****
امید من به همین سجده های طولانیست
و گر نه زخم دلم قابل مداوا نیست
*****
امید من به همین چشم های بارانیست
امید من به همین اشک های طوفانیست
*****
امید من به همین آیه های قرآنست
کلید قفل همه مشکلات در آنست
*****
امید من به همین روضه های پر اشک است
امید من به علمدارِ صاحب مشک است
*****
امید من به همین جمعه هاست تا هر بار
دعای ندبه بخوانم... و بعد استغفار
*****
و بعد توبه نمایم از انتظار خودم
همیشه بوده ام انگار گرم کار خودم
*****
امید من به خدا بود و هست و خواهد بود
امیدوار به مولای خویش باید بود
*****
محمد عابدینی
1393.5.3
موضوع مطلب : شعر