در مدح امیرالمؤمنین علیه السلام 

لبت با یا علی(ع)  اندر ترنّم 

اگر باشد همین بهر تکلّم

فقیران را به جز ذکر علی(ع) نیست

تو گویی غیر آن ذکر جلّی  نیست

یقین بر تو شود حاصل به این نام

اگر گویی به هر صبح و به هر شام

از آن آموزگار آفرینش

لسان متّقین و اهل بینش

لباس عزت و تقوا به تن کن

عنان نفس برگیر و کفن کن

لسان الغیب مردان الهی است

یقین می دان که مهرش پادشاهیست

لعینان با علی(ع) کردند پیکار

از ایشان شاد شد شیطان مکّار

سیه روی و سیه روز و نِگونسار

یکی بعد از یکی دیگر از این کار

فتاده جملگی در قعر دوزخ

از این عالم که بگذشتند و برزخ

لباس ذلت و خواری به تنشان

اسیر آتش و دوزخ  وطنشان

ذلیلا نند در دنیا و عقبی

ولی غافل از این مفهوم و معنا

اگر در دل تو داری مهر حیدر(ع)

لبت مداح آن میر غضنفر

فلاح و رستگاری از علی (ع)جوی

قسیم النّار و الجنه علی (ع)گوی

از او راه (رهائی) از سقر خواه

ره جنّت تو از فخر بشر خواه

(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی)