سرشک از دیده جاری کن ز داغ خسرو خوبان

اگر داری به دل مهر حسین بن علی (ع)سلطان مظلومان

دلی کز مهر او خالی است تاریک است و ظلمانی

غلط نبود اگر خوانی تو آن دل مرتع شیطان

برون شد از حرم اندر مه ذی الحجه آن سرور

که جان خود فدا سازد به راه مکتب و قرآن

بیامد کربلا همراه هفتاد  و دو قربانی

منایش نینوا و روز عاشورای او قربان

به راه مکتب توحید هم اکبر(ع) هم اصغر(ع) داد

همه اصحاب و یارانش به خاک و خون شده غلطان

عطش بر لب به کف جام شهادت گرم نجوا بود

که آمد سنگی از دشمن سوی آیینه ی یزدان

به پیراهن نمودی پاک خون از جبهه، وجه الله

که تیری کرد جا بر قلب پاک شاه مظلومان(ع)

سرش شمس الضحای عالم دیجور و ظلمت شد

بشد پیروز بر شمشیر، خون مظهر ایمان

قیام زاده ی زهرا(س) حسین بن علی(ع) بنگر

که بنمودست محکم پایه های مکتب قرآن

عیالش در اسارت حافظ دین خدا بودند

به شام و کوفه بنمودند رسوا آل بوسفیان

اگر سبط پیمبر(ع) کربلا سر داد و اصغر(ع) داد

ز خون او بود اسلام پا برجا و جاویدان

سزد جای سرشک از دیده خون بارند انسان ها

بود راه (رهائی) در قیامت زاتش نیران

(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی)

سروده شده در تاریخ  23/7/1394 مطابق با اول محرم1437