(قال رسول الله صلی الله علیه وآله حسین منی و انا من حسین)

قبله ی اهل یقین سرای حسین(ع) است

اشرف ملک مکین سرای حسین(ع) است

لنگر عرش برین به طارم اعلا

رشگ بهشت برین سرای حسین (ع)است

سایه ی طوبی اگر طلب بنمائی

واسطه ی بهترین سرای حسین(ع) است

لطف عمیمش همیشه ساری و جاری

اختر چرخ برین سرای حسین(ع) است

لؤلؤ منشور لاله ی لعلش

لیله ی قدر زمین سرای حسین(ع) است

افسر شاهیست خدمت کویش

هستی عالم رهین سرای حسین (ع)است

حد حریمش گذشته از سَرِ گردون

سجده گه عارفین سرای حسین(ع) است

یثرب و زمزم صفا و مروه و بطحاء

نور دل مومنین سرای حسین (ع)است

محرم سِرِّ خدا بودبه دو عالم

ناله ی هل من معین سرای حسین (ع)است

نصرت قرآن نموده خون خدا شد

یاور مستضعفین سرای حسین(ع) است

وادی طور است و کعبه ی تعظیم

آینه ی هر جبین سرای حسین(ع) است

نیّر اعظم بگفته به وصفش

من ز حسینم (ع)یقین سرای حسین (ع)است

نیست به غیر از حسین (ع)و آل محمد(ص)

حِصنِ حَصین در زمین سرای حسین(ع) است

سید و سالار و قبله ی عشاق

یا یَدَیِ اله ببین سرای حسین(ع) است

نیست (رهائی) به غیر حبل ولایش

تکیه گه مسلمین سرای حسین(ع) است

(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی)