در بزرگترین عملیات ربایش تاریخ، یک ملت ربوده شده است. اخبار رسیده حکایت از این دارد که گروگان گیران 80 میلیون نفر را به گروگان گرفته اند! ربایندگان اعلام نموده اند به گروگان ها آب نخواهند داد، نان نخواهند داد، اجازه نفس کشیدن نخواهند داد جز این که مصالحه شود و البته نام این را هم گذاشته اند توافق.آیا نام این توافق است یا گروگان گیری، یا شاید هم توافق برای گروگان گیری! در هر صورت این که همه یک ملت را به ریسمانی ببندند و آویزان کنند و قیچی را هم به دست دشمن ترین دشمنان ملت دهند اگر بدتر از گروگان گیری نباشد بهتر نیست.آنچه انجام شد نه فقط برد – برد نبود که حتی بازی با حاصل جمع صفر نیز نخواهد بود، جایی که یک طرف دقیقا چیزی را به دست می آورد که دیگری از دست می دهد. این بازی با حاصل جمع منفی است، که در آن سود برنده، بیش از زیان بازنده است. البته این شرایطی است که طرف مقابل در خواب هم نمی دید. بردن منصفانه بازی یک چیز است، این که بتوان قوانین بازی را به دست خود و به نفع خود نوشت، چیزی دیگر، بدتر این که داوران بازی را هم بتوانید خود انتخاب کنید و این همه یک جا در توافق جمع است.
البته ظاهرا در این عملیات تاکنون گروگان گیران به مدد شرایط خود ساخته به موفقیتی نیم بند دست یافته اند، ولی دیری نخواهد پائید. به زودی گروگان ها آزاد خواهند شد و واقعیت را خواهند دانست. ربایندگان از هم اکنون باید خود را برای"پسا ربایش"آماده کنند. آنجا که باید توضیح دهند چرا از آب و نان مردم طعمه ساختند تا آنها را گروگان بگیرند.

همیشه در زمان گروگان گیری اولویت اول نجات گروگان ها از دست ربایندگان است. پس از آن برای رسیدگی به پرونده ربایش وقت بسیار است. البته رهائی گروگان ها همیشه هزینه دارد ولی بالاخره آزاد خواهند شد. تا آن لحظه صبر باید داشت، هر اقدام ناپخته ای به قیمت جان گروگان ها تمام خواهد شد.