نویسنده: محمد نیک روان

واژه‏ى شهید و مشتقات آن بارها در قرآن کریم درباره‏ى پیامبر، فرشته‏ى مراقب اعمال انسان‏ها، امت اسلام، جان باخته در راه خدا، گواه و حاضر به کار رفته است؛ اما شهید به معناى فدایى در راه خدا، یکى از مقدس‏ترین واژگان قاموس دینى است که در قرآن کریم به صورت «مقتول فى سبیل اللّه» از آن تعبیر شده است.

اهل لغت گفته‏اند:

کشته شدگان در راه خدا را از آن جهت شهید گویند که فرشتگان رحمت بر مشهد او حاضر مى‏شوند. بعضى دیگر گفته‏اند: زیرا خداوند متعال و فرشتگان بر رستگارى او گواهى مى‏دهند.  

گروه سومى نیز گفته‏اند: چون در روز قیامت از او گواهى مى‏طلبند.

به طور کلى شهیدان داراى این ویژگى‏هاى هستند:

الف - زنده بودن در نزد خدا؛

ب - از روزى خداوند در عالم برزخ بهره‏مند مى‏شوند؛

ج - مورد مغفرت خدا قرار مى‏گیرند؛ د - پاداش بزرگ دارند؛

ه - اعمال شهیدان هرگز تباه نخواهد شد؛

و - شهادت کفّاره‏ى گناهان و ضمانت بهشت است؛

((از مبلاک نور هدایت))