دانش پژوه پرسید: استاد اَبر قدرت کیست و به چه کسی ابر قدرت می گویند؟

  استاد گفت: ابر در زبان فارسی به معنی برترین و بالاترین است. بنا براین ابرقدرت یعنی: بالاترین و برترین قدرت. ما همه می دانیم که همه انسانها نیازمند و محتاج هستند حتی ما آدمها به هوایی که از چند گاز به این سبکی تشکیل شده است و آن را هم نمی بینیم نیازمندیم. پس با این تعریف هیچ انسانی حتی پیامبران خدا نمی توانند ابرقدرت باشند. ابر قدرت فقط ذات اقدس
باریتعالی است که همه چیز و همه کس را آفریده است که خودش فرمود: لا حَولَ وَ لا قُوَةَ اِلا بِالله العَلِیَّ العَظیِمِ. (هیچ حرکت و نیرویی نیست مگر به اراده خداوند بلند مرتب? با عظمت.)
     رسم شده است که به بعضی از کشورها ابر قدرت می گویند و این حرف ِ غلط و اشتباهی است. اگر خطاب ما با عنوان ابر قدرت به مردمی نیازمند باشد که در سرزمینی زندگی می کنند مسلما آنها هم به دیگران محتاج هستند زیرا از ارتباط و تعامل باهم ناگزیر و ناچارند.
    حال می گوییم که نه. رئیس جمهورهای آنجاها ابر قدرت هستند - این هم غلط و اشتباه است. شما همان رئیس جمهورهایی که مردم آن کشورها آنها را بر سر کار آورده اند را بدون هیچ کمکی در میان کویری بگذارید هیچ کاری از آنها ساخته نیست و به نان شبشان هم محتاجند.
    می گوییم دولت آن کشورها ابر قدرتند - آن دولتها هم که از مردم همان سرزمینها هستند که بر آنها حکومت می کنند و این قدرت از جانب همان مردم به آنها تفویض شده است.
   خوب می گوییم ارتش آن کشورها ابرقدرتند - ارتشی که با فرمان یک نفر آدم نیازمند و محتاج ، به حرکت در بیاید و از حرکت بیایستد چگونه می تواند ابر قدرت باشد.
    پس می توان گفت که مجموعه آن کشور اعم از مردم و رئیس جمهور و دولت و مجالس و ارتش و ... از این قبیل آن کشورهاست که ابر قدرتند - یعنی زور دارند و کارشان را با قلدری و گردن کلفتی و چوب و چماق و قمه پیش می برند و به کرسی می نشانند. خوب اگر چنین است که شما می گویید این کارها که کار مشتی آدم لات و بی سر و پا و ارازل و اوباش هم می تواند باشد.
   پس ما به آدمها و به کشوری که بخواهد با گردن کلفتی ، نه حرف حساب و عامه پسند و مورد قبول خداوند و مردم فهیم و دانا ، کارهایش را پیش ببرد هرگز ابر قدرت نمی گوییم بلکه ابر قدرت آن کسی است که در درجه اول بتواند بر نفس اماره خود غالب و پیروز بشود و دیگر اینکه گناه نکند.
    ثروتمندانی مانند قارون هم ابر قدرت نیستند زیرا آنقدر ضعیف و ناتوانند که پول و طلا به زانویشان در می آورد و دیدیم که خداوند چگونه قارون و امثال او را با داراییهایشان به زیر زمین برد.
    شاید کسی بگوید که یک بوکسور و ورزشکار بسیار قوی و ورزیده ای ابر قدرت باشد - اما ممکن است چنین کسی نتواند نفس خود را در مقابل خواسته هایش برای رسیدن به مدال و پول کنترل کند و در مسابقاتش خطا هم داسته باشد. علی بن ابیطالب (ع) فرمودند: اَشجَعُ النّاسِ مَن غَلَبَ هَواهُ (شجاع ترین مردم کسی است که بتواند بر هوای نفس خود پیروز بشود.)
   در نهایت به عرض شما برسانم که ابر قدرت کسی مانند حضرت یوسف (ع) است که در عین استطاعت بر گناه و آمادگی همه چیز برای رسیدن به آن چیزی که در آن سنین ، اکثریت جوانان خواهان و آرزومند رسیدن به آن هستند، خود را کنترل کرد و به خدا سپرد و چشم و دامانش را از گناه حفظ کرد.
   ابر قدرت کسی یا کشوری نیست که به هر بهانه ای برای رسیدن به اهدافی که فکر می کند صحیح و درست است، دست به کشتن بی گناهان می زند و زن و کودک و پیران و بیچارگان را آواره و خسته دل و گریان می کند. ابر قدرت کسی است که در عین خشم و غضب و استطاعت و قدرت بر انتقام، می بخشد و عفو می کند.
   اما از آنجا که نفس امّاره زمامداران به آنها اجازه نمی دهد که خدایی بیاندیشند و خدایی عمل کنند ، ابر قدرت فقط خداوند و پیامبران و انسانهایی هستند که راه خدا را می پیمایند و گناه و خطا و خلافی انجام نمی دهند و در مقابل شیطان و وسوسه های او می ایستند و مقاومت می کنند.

{{از وبلاک من خدا را نمی شناسم}}