زبان و دل، بهترین یا بدترین

«لقمان حکیم» مردی سیاه چهره بود. شخصی او را به غلامی خرید. وقتی لقمان به خدمت گرفته شد، پس از مدتی صاحبش فهمید او فردی حکیم و دانشمند است. روزی برای امتحان به لقمان دستور داد: گوسفندی را بکش و بهترین اعضای او را برای من بیاور. لقمان گوسفندی را کشت و دل و زبانش را نزد صاحبش برد. روز دیگر صاحبش به او گفت: امروز هم گوسفندی بکش، ولی بدترین اعضایش را برایم بیاور. لقمان گوسفندی را ذبح کرد و این بار هم دل و زبانش را برد. صاحبش گفت: دلیل این کار چیست؟ چرا دل و زبان، بهترین و بدترین عضو بدن است؟ لقمان گفت: اگر دل و زبان پاک باشند، هیچ چیز بهتر از این دو عضو نیست و اگر ناپاک باشند هیچ چیز بدتر از آنها نیست.(1) چرا که رسول خدا فرمود: لایستقیم ایمان عبد حتی یستقیم قلبه و لایستقیم قلبه حتی یستقیم لسانه. هیچ گاه ایمان بنده ای کامل و استوار نمی شود، مگر اینکه قلب او درست باشد و قلب او راست و درست نمی شود مگر اینکه زبانش سالم باشد.(2)

1- بحارالانوار، ج13، ص424
2- میزان الحکمه ، ج8، ص49