این چهار آقازاده !

در لغت نامه ی مرحوم دهخدا در باره ی معنای آقازاده چنین نوشته شده: آقازاده . [ دَ / دِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) زاده ? آقا. فرزند مردی بزرگ ، و بیشتر فرزندان سادات علوی و مجتهدین . در فرهنگ لغت زنده یاد دکتر معین هم اینگونه آمده است: آقا، فرزند مردی بزرگ ، فرزند سید، فرزند مجتهد.
با این حال به نظر می رسد که آقازاده و  آقازادگی در فرهنگ اجتماعی این سالهای ایران، معنای جدیدی پیدا کرده است: بهره بردن سیری ناپذیر از ویژه خواری (رانت) و امتیاز های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی. طلبکاری مداوم از مردم، تکبر و نخوت و فخرفروشی، خودحق پنداری و ... این معنای جدید از دلِ رفتار و منشِ فرزندان برخی از مسوولان سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و دینی متولد شده است.
بسا مسوولانی که از صفت آقایی و بزرگی برخوردار نبوده اند، ولی فرزندان شان، با بهره بردن از نام و عنوان پدران خویش، مدال امتیازات ناحق بر گردن آویخته و تا توانسته اند به چپاول ثروت و کسب قدرت اجتماعی و سیاسی پرداخته اند.
در چنین فضایی، چهارتن وجود دارند که آبروی هرچه آقازاده و آقازادگی است برده اند. این چهار تن عبارتند از : مصطفی، مجتبی، مسعود و میثم خامنه ای.
این چهار آقازاده، نه به دنبال ویژه خواری و امتیازهای اقتصادی و اجتماعی هستند و نه به دنبال موقعیت ها و فرصت های سیاسی.
صاحب منصبان و سرمایه داران بسیار زیادی در کشور وجود دارند که فقط منتظرند تا این آقازاده ها لب تر کنند تا هرچه بخواهند در اختیارشان قرار دهند، اما سالهاست که این چهار اقازاده، هیچ لبی تر نکرده اند و انگار آداب لب تر کردن را نمی دانند و اصلا در باغ آقازادگی و تغییرات شگفتی که در ارتباط با پدیده ی آقازادگی بوجود آمده، نیستند.
من نمی دانم که چرا آنها از زندگی خوب و رفاه و حساب های بانکی چاق و چله و سفرهای دور ودراز به دور دنیا و ... گریزان اند و حکایت شان با اینهمه چیزهای خوب!!! شده است جن و بسم الله.
از آنجا که این چهار تن فرزندان رهبر انقلاب اسلامی هستند، بی اعتنایی شان به انواع امتیازطلبی ها را باید به عنوان یک خسارت بزرگ ملی به حساب آورد!!! و لاجرم باید از سوی آقازاده های ویژه خوار به آنها هشدار و ضرب العجل داده شود تا دست از عادت ناپسند خود بردارند.
آنها باید همانند بسیاری از آقازاده های نازنین که قدر ژن خوب و خون خوب و موقعیت های خوب و ... را می دانند، رفتار کنند، با سرمایه داران طرح دوستی بریزند، بیت المال را بیت الحال بدانند، از فرصت های طلایی برای چپاول و زد و بند بهترین بهره ها را ببرند و... در غیراینصورت باید در مجمع عمومی آقازاده های ویژه خواراز مقام آقازادگی خلع شوند و در کوی و برزن و در فضای رسانه ها جار بزنند که احدی حق ندارد که آنها را آقازاده بداند و بخواند.