حذف یارانه‌ها قبل از انتخابات عادلانه نبود و حالا عادلانه شده؟!
مقامات دولتی درباره قانون هدفمندی یارانه‌ها، متناقض و به دور از صداقت برخورد می‌کنند.
روزنامه وطن امروز در گزارشی با همین تیتر نوشت: «نظر مجلس این بود یارانه هر فردی که درآمد او بالغ بر 3 میلیون تومان در ماه باشد، حذف شود. این حکم به منزله این است که اگر فردی در تهران زندگی می‌کند، مستأجر باشد، بیماری داشته باشد یا فرزند او دانشجو باشد، اگر کل درآمد ماهانه‌اش به 3 میلیون تومان برسد، این فرد ثروتمند تلقی شده و باید یارانه او قطع شود که البته به نظر ما این عادلانه نبود... اینگونه اجبارها (برای حذف یارانه نقدی) جز اینکه نارضایتی ایجاد کند و به افراد نیازمند که در عسرت هستند فشار وارد می‌آورد چیز دیگری نیست. این نوع اجبار نارضایتی وسیع ایجاد می‌کند و مردم همه اینها را به حساب مجلس می‌گذارند ضمن اینکه دولت نیز حساب خود را از حساب مجلس جدا نمی‌داند. بنابراین حذف گسترده یارانه افراد جامعه منجر به نارضایتی از نظام خواهد شد.
شاید باورتان نشود اما اظهارات بالا سخنان محمدباقر نوبخت، سخنگوی دولت روحانی در 31 فروردین 1395 بود؛ یعنی 20 ماه پیش و در جریان تصویب قانون بودجه 95 کشور، به ناگاه مخالف حذف یارانه نقدی شد و فصل جدیدی از بازی خنده‌دار و در عین حال تأسف‌برانگیز دولت با ملت آغاز شد.
دولت روحانی از سال 1392 تا 1395 مخالف سرسخت یارانه نقدی بود و تا می‌شد در این دوران بر یارانه‌بگیران منت گذاشته شد و حتی تهدید شدند. حتی وزرا و مسئولان دولتی در جریان رسیدگی به بندهای لایحه بودجه 95 در کمیسیون‌ها از نمایندگان مجلس می‌خواستند که حذف افراد از لیست یارانه‌بگیرها را به تصویب برسانند. اما نوبخت سخنگوی دولت در صحن علنی مجلس آن روی دولت را نشان داد و به یکباره مخالف حذف یارانه نقدی شد تا نمایش جدید آغاز شود. دولت روحانی یک سال مانده به انتخابات از ظلم به حذف شوندگان سخن گفت و کلاً حذف برخی افراد را به گردن نمایندگان مجلس انداخت. انتخابات که به پایان رسید و دولت دوازدهم شروع به کار کرد شاهد تغییر رفتار دوباره دولت بودیم و گویا باید به این رنگ عوض کردن‌های دولت عادت کنیم.
دولتی که حذف یارانه نقدی را ظلم به شهروندان می‌دانست حالا می‌گوید برای دریافت یارانه نقدی باید همتراز با کسانی که محتاج به حمایت خیریه‌ای هستند قرار بگیرند. این بند از سخنان نوبخت از چند منظر قابل بررسی است؛ نخست اینکه مگر دولت به اعتراض افرادی که یارانه‌شان قطع شده بود، پاسخ مثبت داد و یارانه‌شان را وصل کرد که در دور جدید معترضان به حذف یارانه، مجدداً اعلام نیاز کرده و یارانه‌شان وصل شود. دوم اینکه، نوبخت اعلام کرده مردمی که یارانه‌شان قطع می‌شود، اگر خودشان اعلام نیاز کنند، دولت مجدداً یارانه آنها را وصل می‌کند ولی اعلام نیاز به چه قیمتی؟ با ثبت چه توضیحاتی؟ با امضای چه شرایطی؟ در ماه‌های اخیر معترضان به حذف یارانه نقدی در سامانه مخصوص این امر با جملاتی نظیر «اگر بیماری صعب‌العلاج دارید»، «اگر فرزند معلول دارید»، «اگر بیکار هستید» و اگرهای متعدد دیگری روبه‌رو شده‌اند. سؤال از دولت محترم که مقید به رعایت حقوق شهروندی است، این است که آیا سیاست پیش‌رو برای حذف یارانه نقدی و از سرگیری پرداخت به کسانی که اعلام نیاز می‌کنند، مصداق بارز گداپروری و توهین به شخصیت مردم نیست؟! آن هم در حالی که دولت قبل را متهم به گداپروری کرده بودند؟
پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که حتی اگر دولت یارانه مردم را قطع کند ولی باز سامانه یارانه برای ثبت اعتراض‌ها باز شود، مشابه همان جمعیتی که در سال‌های قبل برای دریافت یارانه، ثبت‌نام کرده بودند، به سایت مراجعه و اعلام نیاز کنند!

خانم معاون! زائران اربعین هم حقوق شهروندی دارند!
دستیار رئیس‌جمهور در امور حقوق شهروندی، در صفحات شبکه اجتماعی، به مسئله‌ای در راه‌پیمایی اربعین اشاره‌ کرده‌اند که به نظر می‌رسد جای پرداختن و توجه است.
شهیندخت مولاوردی با انتشار عکسی از پیاده‌روی اربعین که در کنار جاده حجمی از بطری‌های خالی آب روی زمین ریخته، نوشته که «چه اندازه رفتارهایمان با امامان بزرگواری که برای زیارتشان سر از پا نمی‌شناسیم و نظافت را از ایمان می‌دانند، شباهت دارد؟!»
مشرق در این زمینه چند سوال از خانم مولاوردی پرسیده است:
1- مگر شما معاون حقوق شهروندی نیستید، در کدام رسانه نسبت به بی‌تفاوتی دولت متبوع خود نسبت به وضعیت رفاهی زوار، شکایت و پیگیری کردید؟
2- مگر شما معاون حقوق شهروندی نیستید، در کدام صفحه تلگرامی یا اینستاگرامی خود نسبت به کمبود امکانات بهداشتی ازجمله سطل زباله و سرویس بهداشتی و ... در مسیر زوار اربعین شکایت و پیگیری کردید؟
3- مگر شما معاون حقوق شهروندی نیستید، چه زمانی شما و همکاران دولتی‌تان نسبت به اخذ هزینه‌های بی‌مورد ازجمله دو برابر شدن هزینه بلیت اتوبوس و چند برابر شدن هزینه بلیت هواپیما و گران فروشی ارز به مسافران و دهها مشکل دیگر برای سفر به کربلا شکایت یا کمترین پیگیری کردید؟
4- آیا آن هنگام که دوستان همفکر شما در شهرداری تهران و شورای شهر پنجم از هزینه شدن بودجه و امکانات تهران در مراسم اربعین فریاد وامصیبتا سر می‌دادند و اعلام کردند که امسال دیگر امکانات بیشتری اختصاص نخواهند داد، به آنان گلایه کردید که خدمات‌رسانی به میلیون‌ها زائر از سراسر کشور (و حتی از کشورهایی نظیر پاکستان و افغانستان) نیاز به بسیج همگانی و ملی امکانات دارد؟
خانم مولاوردی ای‌کاش به‌جای دیدن این معدود نکات منفی سفر اربعین که به دلیل بی‌تدبیری و ضعف مدیرانی همچون شما و دولتمردان، فرمانداران و شهرداران به وجود آمده است، به شیرینی‌ها و نکات مثبت و آموزنده پیاده‌روی اربعین و 2/5 میلیون سفیر فرهنگی ایران توجه می‌کردید.
خانم مولاوردی ای‌کاش می‌فهمیدید که شما و امثال شما، نباید در جایگاه نقد بنشینید بلکه باید در جایگاه اجرایی، به‌جای نصیحت کردن و کنایه زدن، به امور اجرایی مملکت بپردازید و راه را برای شهروندانی که به سمت پیاده‌روی می‌روند، هموار کنید، باور کنید زوار امام حسین علیه‌السلام نیز از حقوق شهروندی برخوردار هستند.
ای‌کاش دولتمردان این موضوعات را درک می‌کردند ولی دریغ از توجه دولتی‌ها به مشکلات و گرفتاری‌هایی که برای زوار اباعبدالله(ع) ایجاد کرده‌اند و با همه سنگ اندازی باز هم سیل عظیم زائران حسینی بی‌توجه به کاستی‌ها و کوتاهی‌ها، راهی سرزمین عاشقان شدند.

{روزنامه کیهان- 16/8/96}

به نام خدا و برای خدا

اول سلام و بعد سلام و سپس سلام / با هر نفس ارادت و با هر نفس سلام

قبل از شروع بکار دولت حسن روحانی در سال 92 ملت ایران همواره شاهد موفقیتهای راهبردی، همانند؛ فرستادن ماهواره و موجود زنده به آسمان، رونمایی از سلولهای بنیادی، تولید اورانیم غنی شده 20درصد، ساخت رأکتور 40 مگاواتی هسته ای اراک، ساخت و نصب بیش از 19 هزار سانتریفیوژ، تولید آب سنگین، ذخیره سازی بیش از 10 تن اورانیم 5 درصد، قرار گرفتن در رده علمی 14 جهان بودیم، اما از آغازین روزهای شروع بکار دولت آقای حسن روحانی، شاهد پذیرش ذلت و بستن با کدخدا(آمریکا) بودیم. در حالی که توافق هسته ای در سال 94 به امضاء رسید، جناب روحانی از اولین روزهای ریاست جمهوری خود در سال 92 برای جلب رضایت شیطان بزرگ، از ارسال قطعات خریداری شده برای تکمیل رأکتور 40 مگاواتی اراک جلو گیری نمود، بخش قابل توجهی از سانتریفیوژها را متوقف کرد، دانشمندان هسته ای را از ادامه کار بازداشت! ساخت و ارسال ماهواره به آسمان را تعطیل نمود! از ادامه ساخت هواپیمای ایران 140 جلوگیری نمود و ... حتی در اقدامی از سر بلاهت و ترس از کدخدا، تصاویر خلیج فارس و انرژی هسته ای را از روی اسکناسهای 50 هزار ریالی کشور حذف کرد!

آری؛ تمام اقدامات فوق، از روی بلاهت، لجاجت و اعتماد به آمریکا صورت گرفت و متأسفانه در 5 سال گذشته، با حضور لیبرالها در ارکان اجرائی کشور، هر روز شاهد عقب نشینی از توانمندی های دانشمندان و متخصصان داخلی هستیم و لذا در دورانی که رونمایی از دستاوردهای دانشمندان ایرانی به افسانه مبدل شده، به یکباره مدیرانی که طوق بندگی جریان کثیف زر و زور و تزویر را به گردان آویخته، به رونمایی از پلاک منزل پدری آقای حسن روحانی در شهرستان سُرخه مبادرت می ورزند! و یحتمل، ملت ایران باید شاهد ارتقاء شغلی این طیف از مدیران بی لیاقت، چاپلوس و تملق گو باشند، زیرا حسن روحانی، بر اساس سفارش امیرالمومنین علی علیه السلام، بر دهان چاپلوسانی که بیت المال را به غارت می برند، نخواهد زد.

والسلام

(از وبلاک وزنه سیاسی)

به نام خدا و برای خدا

اول سلام و بعد سلام و سپس سلام / با هر نفس ارادت و با هر نفس سلام

قبل از شروع بکار دولت حسن روحانی در سال 92 ملت ایران همواره شاهد موفقیتهای راهبردی، همانند؛ فرستادن ماهواره و موجود زنده به آسمان، رونمایی از سلولهای بنیادی، تولید اورانیم غنی شده 20درصد، ساخت رأکتور 40 مگاواتی هسته ای اراک، ساخت و نصب بیش از 19 هزار سانتریفیوژ، تولید آب سنگین، ذخیره سازی بیش از 10 تن اورانیم 5 درصد، قرار گرفتن در رده علمی 14 جهان بودیم، اما از آغازین روزهای شروع بکار دولت آقای حسن روحانی، شاهد پذیرش ذلت و بستن با کدخدا(آمریکا) بودیم. در حالی که توافق هسته ای در سال 94 به امضاء رسید، جناب روحانی از اولین روزهای ریاست جمهوری خود در سال 92 برای جلب رضایت شیطان بزرگ، از ارسال قطعات خریداری شده برای تکمیل رأکتور 40 مگاواتی اراک جلو گیری نمود، بخش قابل توجهی از سانتریفیوژها را متوقف کرد، دانشمندان هسته ای را از ادامه کار بازداشت! ساخت و ارسال ماهواره به آسمان را تعطیل نمود! از ادامه ساخت هواپیمای ایران 140 جلوگیری نمود و ... حتی در اقدامی از سر بلاهت و ترس از کدخدا، تصاویر خلیج فارس و انرژی هسته ای را از روی اسکناسهای 50 هزار ریالی کشور حذف کرد!

آری؛ تمام اقدامات فوق، از روی بلاهت، لجاجت و اعتماد به آمریکا صورت گرفت و متأسفانه در 5 سال گذشته، با حضور لیبرالها در ارکان اجرائی کشور، هر روز شاهد عقب نشینی از توانمندی های دانشمندان و متخصصان داخلی هستیم و لذا در دورانی که رونمایی از دستاوردهای دانشمندان ایرانی به افسانه مبدل شده، به یکباره مدیرانی که طوق بندگی جریان کثیف زر و زور و تزویر را به گردان آویخته، به رونمایی از پلاک منزل پدری آقای حسن روحانی در شهرستان سُرخه مبادرت می ورزند! و یحتمل، ملت ایران باید شاهد ارتقاء شغلی این طیف از مدیران بی لیاقت، چاپلوس و تملق گو باشند، زیرا حسن روحانی، بر اساس سفارش امیرالمومنین علی علیه السلام، بر دهان چاپلوسانی که بیت المال را به غارت می برند، نخواهد زد.

والسلام

(از وبلاک وزنه سیاسی)

بهار: آقای روحانی چرا به چاپلوس‌ها مجال می‌دهید؟!
یک روزنامه اصلاح‌طلب و حامی دولت بااشاره به اقدام عجیب مسئولان دولتی در پرده‌برداری از سردر خانه پدری رئیس‌جمهور نوشت: ماندگاری به کاشی و تملق و چاپلوسی اطرافیان نیست.
روزنامه بهار می‌نویسد: خبر نصب «کاشی ماندگار» بر سر در منزل پدری رئیس جمهور موجب حیرت بسیاری از حامیان روحانی شده است. حامیان روحانی تصور نمی‌کردند منصوبان منتخبشان در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تملق و چاپلوسی را به این حد برسانند که یکی از کاشی‌های ماندگار را بر سر در منزل پدری رئیس جمهور در شهرستان سرخه، محل تولد حسن روحانی نصب کنند.
در تارنمای سازمان میراث فرهنگی درباره تعریف «کاشی ماندگار» می‌خوانیم: «بر اساس وظایف سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری جهت حفظ میراث فرهنگی ناملموس و معنوی ایران، وظیفه شناسایی و معرفی محل سکونت هنرمندان، اهالی فرهنگ، علم و دین را بر عهده دارد. شخصیت‌هایی که در قالب این طرح قرار می‌گیرند شامل چهره‌های ماندگار، شاخص و تاثیرگذار در یک رسته فرهنگی و هنری هستند که در دوره فعالیت خود مرزهای جدیدی در فرهنگ کشور‌ترسیم کرده یا در جهت حفظ و حراست از یک یا چند حوزه میراث هنری،  فرهنگی و معنوی ایران تلاش کرده‌اند»
بر مبنای این تعریف احتمالا از نگاه کارشناسان میراث فرهنگی آقای رئیس جمهور جزء میراث فرهنگی ناملموس و معنوی ایران هستند که از جمله چهره‌های ماندگار، شاخص و تاثیرگذار در یک رسته فرهنگی و هنری هستند!
 پرسش اساسی این است که آیا در آن سازمان عریض و طویل فردی حضور نداشته است که جنبه منفی این اقدامات که سبب تخریب چهره رئیس دولت خواهد شد را به حضرات تصمیم‌گیر یادآوری کند؟
نمی‌توان این توجیه را پذیرفت که روحانی از چنین رویدادی بی خبر بوده و همین موضوع نقد و ابهام را نسبت به این اتفاق دوچندان می‌کند که چطور ممکن است که آقای روحانی با این میزان از سوابق سیاسی نسبت به تاثیر سوء چنین رخدادی ناآگاه باشند؟!
کمی که به گذشته بازمی‌گردیم شاهد آن هستیم که در دولت سازندگی نیز چنین وقایعی که از جنس تملق بود کم نبود و به دفعات رخ می‌داد و در نهایت نیز سبب خدشه‌دار شدن شخصیت رئیس جمهور وقت شد. با نگاهی به چنین اتفاقاتی این نگرانی وجود دارد که شباهت‌های حسن روحانی با مرحوم هاشمی رفسنجانی جنبه‌های منفی شخصیت هاشمی در دوران سازندگی از جمله ایجاد فضا برای متملقان را هم شامل باشد و این «کاشی ماندگار» آغازی باشد بر اشتباهات ماندگار دیگر!

طبق سندی که تابناک منتشر کرده است؛ یکی از مدیران وزارت ورزش و جوانان در دولت یازدهم، طی نامه ای بحث برانگیز برای خود دستور پرداخت مبلغی حدود 400میلیون ریال تحت عنوان «حق مدیریتی» به ذیحسابی صادر کرده است!
در این نامه که طی واپسین روز رسمی کاری سال گذشته امضا شده است، مدیرکل ورزش و جوانان استان لرستان با ارسال نامه ای به بخش ذیحسابی این اداره کل، دستور واریز مبلغ 392 میلیون ریال از محل اعتبارات هزینه ای گسترش ورزش همگانی(!)  به شماره حساب شخصی خود را داده است.
این پرداختی نجومی از محل اعتبارات ورزش همگانی، در حالی انجام شده که پیش از این کمبود بودجه و اعتبار به عنوان یکی از معضلات و موانع مهم توسعه ورزش بین اقشار مردم در کشور و سرانه پایین ورزش در استان ها، اعلام شده بود. باید دید واکنش وزیر ورزش و دولت به این خبر دریافتی هنگفت یک مدیرکل استانی با توجه به حساسیت مردم روی این موضوع چه خواهد بود؟
نکته جالب این سند، امضای علی یاور عزیزپور زیر نامه ای است که در سطر بالایی آن، دستور واریز مبلغ باز ذکر نام و شماره حساب شخصی تحت عنوان حق مدیریتی را صادر کرده است. لازم به یادآوری است که رییس جمهور روحانی بعد از افشای موج بزرگ تخلفات و پرداختی های نجومی به مدیران دولتی، ضمن عذرخواهی از مردم و رهبری، اعلام کرده بود در این زمینه با تخلفات برخورد خواهد شد و بدون تعارف با هیچ مقامی ، مبالغ مذکور به بیت المال عودت داده می شود.

"خیبرآنلاین" - طبیعتا عدم استقبال کشورهای خارجی از مراسم تحلیف رئیس‎جمهور، برای دولتی که اوج افتخاراتش را در صحنه سیاست خارجی قلمداد می‎کند، پیام خوشایندی قلمداد نمی‎شود. به نظر می‎رسد دولت یازدهم نه تنها  با میدان‎داری مذاکره در ادبیات سیاست‎خارجی و چشم‎پوشی از نقش‎آفرینی در جبهه جهانی مستضعفین، از جایگاه محبوب خود در میان ملت‎ها فاصله گرفته که حتی در به دست آوردن دل دولت‎ها نیز کارنامه‎ی موفقی بر جای نگذاشته است.
به گزارش رجانیوز، با برگزاری آیین تنفیذ، رئیس جمهور منتخب مشروعیت یافت و با برگزاری آیین تحلیف ریاست جمهوری ایشان رسماً آغاز گردید. ان‎شاالله با پیروی از منویات رهبر انقلاب اسلامی و پاسخگویی عملی به مطالبات واقعی مردم و عمل به مسئولیت‎های مصرح در قانون اساسی، ایشان بتواند از منافع ملی دفاع نماید.
اما آنچه مهم است این است که چه سیاست‎هایی تأمین‎کننده‎ی منافع ملت ایران است. هرچند حضور مقام‎های خارجی در آیین تحلیف از لحاظ محتوایی اهمیت چندانی ندارد، اما از نظر شکلی شاخص قابل توجهی برای ارزیابی جایگاه کشور در عرصه‎ی خارجی است. از آنجا که از نظر رئیس‎جمهور، مهم‎ترین دستاورد دولت یازدهم در حوزه‎ی سیاست خارجی بوده‎است، مقایسه‎ی سطح مقام‎های شرکت‎کننده در آیین تحلیف از کشورهای منطقه در سال‎های 1392 و 1396 می‎تواند ارزیابی واقع‎بینانه‎ای را از میزان توفیق دولت یازدهم در حوزه‎ی سیاست خارجی نشان دهد. 
بررسی مقایسه‎ای سطح مقام‎های شرکت‎کننده از کشورهای منطقه در آیین‎های تحلیف سال‎های 1392 و  1396 (اطلاعات زیر برگرفته از رسانه‎ها و فضای مجازی است)
1. افغانستان: رئیس جمهور (بدون تغییر)
2. عراق: رئیس جمهور (بدون تغییر)
3. ارمنستان: رئیس جمهور (بدون تغییر)
4. آذربایجان: رئیس مجلس (بدون تغییر)
5. ازبکستان: رئیس مجلس (بدون تغییر)
6. سوریه: نخست‎وزیر (بدون تغییر)
7. ترکمنستان: از رئیس جمهور به وزیر خارجه (کاهش سطح)
8. تاجیکستان: از رئیس جمهور به فرستاده ویژه (کاهش سطح)
9. لبنان: از رئیس جمهور به رئیس مجلس (کاهش سطح)
10. قزاقستان: از رئیس جمهور به وزیر خارجه (کاهش سطح)
11. پاکستان: از رئیس جمهور به رئیس مجلس (کاهش سطح)
12. ترکیه: از دو وزیر خارجه و توسعه به فرستاده ویژه (کاهش سطح)
13. روسیه: از رئیس مجلس دوما به معاون نخست‎وزیر (؟)
14. قطر: از امیر به فرستاده ویژه (کاهش سطح)
15. کویت: از معاون نخست‎وزیر به فرستاده ویژه (کاهش سطح)
16. عمان: از وزیر فرهنگ به وزیر مشاور (کاهش سطح)
17. گرجستان: از وزیر خارجه به معاون نخست‎وزیر (؟)
18. امارات: از رئیس مجلس به عدم مشارکت
19. هند: از وزیر خارجه به عدم مشارکت
20. عربستان: از وزیر مشاور به عدم مشارکت
نتیجه:
1- سطح مشارکت هیچ یک از کشورهای منطقه (20 کشور) در آیین تحلیف سال 1396 نسبت به سال 1392، افزایش نداشته است.
2- فقط سطح مشارکت 6 کشور در آیین تحلیف سال 1396 نسبت به سال 1392 تغییر نکرده و کاهش نیافته است.
3- سطح مشارکت دست‎کم 12 کشور از 20 کشور منطقه در آیین تحلیف سال 1396 نسبت به سال 1392 کاهش یافته است.
4- 3 کشور که در سال 1392 در سطح وزیر و یا رئیس مجلس در آیین تحلیف شرکت داشته‎اند، در سال 1396 از اعزام مقام برای حضور در آیین تحلیف امتناع نموده‎اند.
حال پاسخ به پرسش‎های زیر چیست؟
- سیاست خارجی دولتی که پس از 4 سال نقش‎آفرینی باعث شود سطح مشارکت مقام‎های شرکت‎کننده در آیین تحلیف (از کشورهای منطقه)، افزایش نیابد، موفق است؟
- سیاست خارجی دولتی که پس از 4 سال نقش‎آفرینی باعث شود سطح مشارکت مقام‎های شرکت‎کننده در آیین تحلیف (از کشورهای منطقه)، به شدت کاهش پیدا کند (70 درصد) موفق است؟
- سیاست خارجی دولتی که پس از 4 سال نقش‎آفرینی باعث شود برخی کشورها که در سطح وزیر و رئیس مجلس در آیین تحلیف قبلی مشارکت داشته ولی در سال 1396 هیچ مقامی را به آیین تحلیف اعزام نمی‎کنند، موفق است؟

عقده حقارت خود را با ملت ایران جمع نزنید
مدیریک سایت اجاره‌‌ای با جمع زدن عقده حقارت امثال خود، رفتار حقارت‌آمیز چند نماینده برای گرفتن عکس با خانم موگرینی را به ملت ایران نسبت داد.
مدیرعصر ایران با اشاره به این ماجرا مدعی شد: واقعیت این است که ما ایرانی‌ها(!) - اعم از اینکه نماینده مجلس باشیم یا نباشیم - هنوز خود را بخشی از جامعه جهانی نمی‌دانیم، احساس انزوا یا بی‌نظیر بودن می‌کنیم، بین خود و خارجی‌ها فاصله‌ای عجیب و غریب احساس می‌کنیم و نسبت به آنها یا حس وادادگی داریم یا ترس و نگرانی.
علت نیز مشخص است؛ ما ایرانی‌ها سال‌های سال در مدرسه و دانشگاه زبان انگلیسی می‌خوانیم ولی نمی‌توانیم دو کلمه با یک انگلیسی زبان خوش و بش کنیم. از کتاب‌ها، رسانه‌ها و سایت‌های خارجی هم طبیعتاً بی‌نصیب هستیم، جز عکسهایشان!
وی می‌افزاید: آنقدر درگیر رتق و فتق معیشتی هستیم که اغلب‌مان فرصت نمی‌کنیم از لاک خود بیرون بیاییم و به سفرهای خارج از کشور برویم و مدام فضای بیرون از ایران را تجربه کنیم. بسیاری از ما ایرانی‌ها کل دوران حیات‌مان را در ایران که تنها یک درصد از مساحت کل کره زمین است سپری می‌کنیم و هیچ تصوری درباره آنچه بیرون از این خانه می‌گذرد نداریم.
نویسنده توضیح نداده که چرا 200 نماینده دیگر، از خود رفتار حقارت‌آمیز نشان ندادند و حدود 10 نفر بودند که ادای آدم ندیده‌ها را درآوردند؟

نمایندگان نسبتا محترم! تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب از رفتار مبتذل برخی نمایندگان اصلاح‌طلب در گرفتن عکس سلفی با فدریکا موگرینی انتقاد کرد.
داریوش سجادی خطاب به این عده نوشت: آقایان نسبتا محترم! حضرات «کنگر سمن»! دور از جانتان نمایندگان یک ملت‌اید و موظف به رعایت استعلای‌شان ایرانیانید!
آنی که با دیدنش تا این اندازه به وجد آمده‌اید «آنجلینا جولی» نیست! فدریکا موگرینیه!  گیریم آنجلینا جولی هم بود. شان شما اجل از آن است تا با دیدن یک زن اجنبی تا این اندازه از خود بی‌خود شده و برای عکس یادگاری گرفتن با آن علیا مخدره(!)  تا این اندازه بی‌تابی کنید و دست از پا نشناسید!
وی می‌افزاید: باز جای شکر دارد که رابطه ایران و آمریکا خصمانه است وگرنه استبعادی نداشت در صورت حضور ترامپ با همسر و دخترخانم مربوطه‌اش در پارلمان ایران، عن‌قریب واحد «سی‌سی‌یو» در پارلمان ایران لازم‌الاحداث می‌شد!
نمایندگان محترم! جلوس بر کرسی نمایندگی مجلس شرایط احراز دارد و اولینش بزرگی و بزرگ‌منشی است.
متاسفانه وقتی با رانت «بی‌بی‌سی» رای بیاورید گریزی از طعنه لسان‌الغیب نیز نخواهید داشت که؛
تکیه بر جای بزرگان نتوان زد به گزاف
مگر اسباب بزرگی همه آماده کنی