جهان ماتمکده در ماتم عقل نخستین شد

خم از این بار محنت تا قیامت قامت دین شد

بود سیل سرشگ آسمان اندر زمین جاری

چو بر دامان روان سیل سرشگ آل یاسین شد

شده جن و ملک در ماتم ختم رسل گریان

که زهرا(س) اشک بار و سوز آهش شمع بالین شد

صدای شیون ناسوتیان بر طارم اعلاست

فغان و ناله ی لاهوتیان بر بام پروین شد

خلایق را به سر خاک مصیبت زین اَ لَم گشته

روان از دیده بر دامان ز حسرت اشک خونین شد

همای رحمت حق بسته بال و خسته دل گشته

پریشان آل طاها(ع) در غم ختم نبیین شد

توان از کف (رهائی) شد به شرح این غم عظمی

قلم تا حشر گریان صفحه ی تاریخ رنگین شد

(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی)

در غم ختم رسل (ص) خاک عزا بر سر کنید

رخت ماتم جمله با شور و نوا در بر کنید

داغ فقدان نبی (ص) آتش به دلها میزند

محشری از نو به پا در سوگ پیغمبر (ص) کنید

آسمان گر خون بگرید زین الم باشد روا

باید از اشک بصر یاران زمین را تر کنید

جلوه ی بیت و حرم از نور رخسار نبی (ص) است

هم حرم هم بیت را باید سِیَه معجر کنید

شهر یثرب جسم پاکش در بغل بگرفت و گفت

چون صدف در من نهان تا حشر این گوهر کنید

تسلیت گوئید بر زهرا (س) گل باغ رسول (ص)

سینه را از آه جان سوز علی (ع) مجمر کنید

هم نوا گردید با آل پیمبر (ص) دوستان

گریه در روز عزای شافع محشر کنید

گر پریشان خاطر و بشکسته دل نالان شدید

یاد از زهرا (س)گل گلزار پیغمبر (ص) کنید

آخر ماه صفر شد سبط اکبر (ع) خون جگر

خاک بر سر در عزای این گل پرپر کنید

از جفای جعده ی ملعونه آخر شد شهید

روز و شب نفرین بر این میشوم بداختر کنید

در حضور خواهرش لخت جگر بر تشت ریخت

شیعیان در ماتمش رخت عزا در بر کنید

پربر آورده ز پیکان جسم پاک مجتبی (ع)

سوی معراج شهادت پیکرش بستر کنید

می وزد از تربتش بوی بهشت اندر  بقیع

بزم غم برپا برای زاده ی کوثر کنید

در عزای زاده  ی زهرا(س)  (رهائی) نوحه گر

دارد او چشم شفاعت دوستان باور کنید

(اثرطبع استادحاج علی محمد رهائی شهرضائی)