700 هزار میلیارد بدهی ارثیه روحانی برای رئیس‌جمهور بعدی
دولت و آقای روحانی، 700 هزار میلیارد تومان بدهی برای رئیس‌جمهور بعدی به ارث می‌گذارند.
روزنامه جوان در این زمینه نوشت: طی سال‌های 92 تا 95 دولت یازدهم 700 هزار میلیارد تومان بدهی برای رئیس‌جمهور بعدی کشف کرده که معلوم نیست چه مقدار از آن متعلق به دولت قبلی بوده است. اما این تمام ماجرا نیست زیرا با هزاران میلیارد اوراق بدهی‌ای که منتشر کرده و به بانک‌ها داده است باید از سال بعد دولت دوازدهم هزاران میلیارد هم بابت سود 20 درصدی اوراق فروخته شده به طلبکارانش بپردازد. با این حساب کار دولت دوازدهم آن قدر سخت خواهد بود که حتی ممکن است بودجه ای دیگر برای فعالیت‌های عمرانی، ایجاد اشتغال و تشکیل سرمایه ثابت ناخالص داخلی هم نداشته باشد. نگاهی به آمارهای منفی تشکیل سرمایه ثابت در این دولت و کاهش بودجه‌های عمرانی و انتشار اوراق بدهی و در سوی دیگر افزایش چشمگیر بودجه جاری بیانگر آن است که اداره کشور در این دولت بیشتر ناظر بر گذران امور جاری بوده تا نگاه توسعه‌ای و سرمایه‌ای!
براساس بودجه‌های مصوب دولت یازدهم 205 هزار میلیارد تومان مجوز هزینه‌کرد داشته اما حدود نیمی از این بودجه پرداخت شده این در حالی است که براساس آمار دولت یازدهم صفت‌های عالی «ولخرج‌ترین» و «پرهزینه‌ترین» دولت را از آن خود کرده است.
نرخ رشد هزینه‌های جاری بیش از دو برابر شده و به 133 درصد رسیده است. هزینه‌های جاری این دولت در پایان سال 95 به بیش از 208 هزار میلیارد تومان رسیده که رشد 119 هزار میلیارد تومانی طی چهار سال را نشان می‌دهد.
کارشناسان اقتصادی در پاسخ به این پرسش که مهم‌ترین اقدام برای رفع مشکلات اقتصادی و اقتصاد سیاسی ایران چیست؟  بلادرنگ پاسخ می‌دهند اصلاح نظام بودجه‌ریزی از نان شب هم واجب‌تر است. زیرا با این سیستم مارپیچی که در بودجه کشور شکل گرفته، دنیای منابع هم به بودجه تزریق کنیم خروجی‌اش ناکارآمدی و بدهی است و دولت نمی‌تواند نقشی در ایجاد اشتغال و پروژه‌های عمرانی، ایجاد رفاه، کنترل تورم و... بازی کند.
بررسی آمارهای بانک مرکزی نشان می‌دهد پس از حذف آمار افزایش سطح پوشش آماری نقدینگی، حجم نقدینگی در دولت یازدهم 126 درصد و حجم پایه پولی 71/3 درصد افزایش یافته که بیشتر از مدت مشابه دولت دهم است.

محافل رسانه‌ای حامی دولت می‌گویند ایجاد هر شغل 100 میلیون هزینه دارد و بنابراین ایجاد 5 میلیون شغلی که نامزدهای رقیب روحانی می‌دهند امکانپذیر نیست.
این محافل و افراد مدعی شده‌اند که برای ایجاد 5 میلیون شغل 500 هزار میلیارد پول می‌خواهد و این کار در حالی که دولت در بودجه‌های خود مانده، ناممکن است و نامزدها وعده‌ خلاف واقع می‌دهند.
اما واقعیت‌ این است که طبق آمار رسمی دولت، در کشور 1200 هزار میلیارد تومان نقدینگی سرگردان وجود دارد و مرحوم هاشمی با گله از دولت روحانی گفت «با 20 درصد نقدینگی موجود می‌شد به اقتصاد و تولید و اشتغال رونق داد». متاسفانه میدان دادن به سفته بازی و دلالی واردات، درست برخلاف منطق ایجاد اشتغال در کشور عمل کرده است.
از سوی دیگر بخش مسکن به تنهایی ظرفیت به حرکت درآوردن 300 رشته شغلی و صنعتی را در کشور دارد اما به خاطر لجبازی دولت با مسکن مهر، رشد بخش مسکن در سال 95 به منفی 14/9  رسید. این در حالی است که در این بخش، تقاضای عمومی بالاست و دولت می‌توانست با پیگیری و ارتقای مسکن مهر، ضمن حذف دلال‌بازی  و بورس بازی کاذب، هم نقدینگی سرگردان را به سمت اشتغال و تولید سوق دهد و هم مردم به ویژه جوانانی را که 60 درصد درآمد خود را صرف اجاره می‌کنند، صاحب مسکن نماید.
در همین حال طبق گزارش امروز صندوق بین‌المللی پول، ایران در واردات با رشد 22 درصدی در رتبه چهارم جهان قرار گرفت!
یعنی اینکه دولت در یک سال به میزان 22 درصد بر سرعت نابودی تولید داخلی افزوده است. این را علاوه کنید بر قاچاق 25 میلیارد دلاری که رمق را از کارخانه‌های داخلی می‌گیرد. بسیاری از این واردات رسمی و قاچاق، دارای مشابه داخلی است اما اگر هم تولید داخلی ضعیف‌تر از نمونه‌ داخلی بود، سنت  اعمال شده در کشورهای مختلف برای احیای اقتصاد ملی، محدود کردن  راه واردات بوده است. جالب اینکه هزینه‌های دولت به عنوان بزرگ‌ترین واردکنندگان در همین 4 سال اخیر 3 برابر شده است.
استدلال دیگر این است که بسیاری از کارآفرینان با یک دهم یا یک بیستم مبلغ 100 میلیون تومان می‌توانند در حوزه‌های کشاورزی و باغداری و خدمات و صنعتی و فناوری اطلاعات و... شغل ایجاد کنند به شرط آن که مدیران دولتی، منافع شرکت‌های خارجی را ترجیح ندهند و سرتولید بومی هوو نیاورند؛ کاری که سر کترینگ (غذای) راه‌آهن و تزئینات اتوبان تهران شمال و... به واسطه عقد قرارداد با شرکت‌های اتریشی و ایتالیایی و... کردند. کاش امثال زیباکلام به جای تبدیل شدن به ابواب جمعی دلالان شرکت‌های خارجی، یک بار هم از موضع مدعی‌العموم تولیدکننده داخلی به مواخذه مدیران امر می‌پرداختند.

(از روزنامه کیهان)

انبوه وعده‌های پوپولیستی که ظرف 4 سال به مردم داده شد
مرور وعده‌های 4 سال پیش آقای روحانی نشان می‌دهد که وی رکورددار بیشترین وعده آن هم بعضا از جنس وعده‌های پوپولیستی بوده است.
با این حال نشریات و سیاسیون حامی دولت ادعا می‌کنند برنامه‌ها و وعده‌های رقبای روحانی پوپولیستی است.
مرور گوشه‌ای اندک از انبوه وعده‌های آقای روحانی نشان می‌دهد که چه قدر این وعده‌ها عملی شده یا نشده و چه قدر پوپولیستی بوده است.
«اولین تدبیر ما کاهش نرخ بیکاری خواهد بود»، «می‌دانم شما جوانان از بیکاری رنج می‌برید، دولت رونق را به اقتصاد بازمی‌گرداند و به مشکل کارگران، اصناف، کارآفرینان توجه دارد»، «مسئله مسکن نیز در اولویت دوم جوانان است که به آن توجه ویژه‌ای دارم»، «وقتی نقدینگی بی‌حساب و کتاب بالا می‌رود، تورم بزرگی ایجاد می‌شود»، «سانتریفیوژها باید بچرخد و زندگی مردم نیز باید بچرخد»، «می‌توانیم با کاهش خرج دولت و جلوگیری از بزرگ شدن آن، رونق اقتصادی ایجاد کنیم»، «اتکای بودجه جاری کشور  به نفت باید کاسته شود زیرا پول نفت از عوامل افزایش تورم است»، «همه تحریم‌های مالی و بانکی و حتی نظامی و موشکی در روز اجرای توافق یکجا برداشته خواهد شد»،  «اگر می‌خواهید ریال ایرانی به جای اول خود و گذرنامه ایرانی به احترام خود برگردد، ... پای صندوق آراء بشتابید»، «چنان رونقی به اقتصاد بدهیم و آن‌چنان مردم را از درآمد سرشار کنیم که نیازی به 45 هزار تومان پول یارانه نداشته باشند»، «پس از تشکیل دولت تدبیر و امید، دفتر ویژه‌ای را تحت عنوان «شکایات و نظرات مردم»  تاسیس خواهم کرد»، «دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند»، در ماه‌های ابتدای آغاز به کار دولت تدبیر و امید، موانع  از سر راه تولید برداشته می‌شود»، «اساس برنامه اقتصادی من بر دو محور تولید ثروت ملی و توزیع عادلانه ثروت استوار است»، «برای اقشار کم ‌درآمد بسته‌های حمایتی در نظر گرفته شده است»، «3 درصد از درآمد نفت را به خوزستان اختصاص می‌دهم. این حق مردم خوزستان است»، «ما 3 میلیون و 200 هزار بیکار داریم و اگر تنها 10 میلیون گردشگر وارد کشور شود بیش از 13 میلیارد دلار درآمد ارزی و 4 میلیون اشتغال درست می‌کنیم»، «با رونق اقتصادی مشکل بیکاری و طلاق را حل می‌کنیم»، «کارخانه‌های کشور بین 20 تا 40 درصد در حال فعالیت هستند و ما می‌توانیم همه مراکز تولیدی را به فعالیت کامل 100 درصدی برسانیم»، « در برنامه من علاوه بر برنامه‌های میان‌مدت، برنامه کوتاه‌مدت یک ماهه و 100 روزه وجود دارد. ما می‌توانیم در یک زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور به‌وجود آوریم و مشکل کارخانه‌ها و مراکز تولیدی را حل کنیم»،  «در دولت تدبیر و امید همراه با یارانه‌های نقدی، یارانه‌های کالایی نیز داده می‌شود تا اقشار ضعیف دیگر دغدغه معیشتی نداشته باشند»، «به جوانان می‌گویم  علاقه‌ای ندارم برای پیروزی در انتخابات جشن بگیرم بلکه دوست دارم زمانی که غمی بر چهره کارگر ندیدم جشن بگیرم» و «نخواهیم گذاشت ارزش پول کاهش یابد» و...

به نام خدا و برای خدا

1-شعار آقای حسن روحانی در دوزادهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری "آزادی، امنیت، آرامش و پیشرفت" اعلان شده، ولی در عمل، جناب روحانی با حربه نفاق "بترسان و حکومت کن" که برگرفته از استراتژی کهنه عبیدالله ابن زیاد در کوفه است، مردم را از سایه جنگ ترسانده و می گوید: «آیا می‌خواهیم دو مرتبه تقابل با جهان آغاز شده و سایه شوم جنگ به کشور برگردد؟» پس انتظار مردم از کاندیداهای "جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی"، استقرار عقلانیت منطقی بر مناظره های زنده تلویزیونی است، تا جبهه لیبرال-سکولار درون قوه مجریه، با شعار "امنیت و آرامش"، همانند عبیدالله ابن زیاد، مردم ایران را از سایه جنگی که دروغ محض است، نترسانند.

2-مردم در 21 فروردین 96 بصورت زنده مشاهده کردند که رئیس جمهورشان گفت: «مگر مشکلات در 100 روز حل می‌شود، کسی این را می‌گوید که عقل نداشته باشد. مشکلات اقتصادی 100 سال دیگر هم حل نمی‌شود.» اما در کمال تعجب در 7 اردیبهشت 1396 ملت ایران به تعطیلی عقل جناب روحانی پی بردند و ایشان پس از ضبط برنامه تبلیغاتی خود، در جمع خبرنگاران مستقر در محل صدا و سیما می گوید: «اولویت اصلی‌ام در 100 روز اول؛ حل 10 مسئله کشور است.» واقعا اگر حسن روحانی می داند مشکلات اقتصادی صد سال دیگر هم حل نمی شود، پس برای چه چیزی کاندیدا شده و مجدداً آمده است؟!!!!

3-اشکال آقای حسن روحانی با این همه تناقض در رفتار و گفتار کجا است؟ یکی از علتهای مهم این دگردیسی، حضور و تناول مکرر از دیگ پلو انگلیس در دانشگاه گلاسکو(محل تحصیل حسن روحانی) است، زیرا دیگ پلو سفارت انگلیس، انقلاب مشروطیت ایران را از پای درآورد و لذا چشم امید جریان صهیونیسم و استکبار جهانی برای تغییر انقلاب اسلامی به حضور مجدد حسن روحانی در رأس قوه مجریه دوخته شده است، که در این رابطه، روزنامه اسرائیلی جروزالم پست نوشت: «حسن روحانی بهترین رئیس جمهوری است که اسرائیلی ها می توانند از ایران انتظار داشته باشند!»

4-در زمان افتتاح ستاد حسن روحانی در استان ایلام، مجریه برنامه با قرائت یک متن طنز، که قلم و زبان از بیان آن شرم دارد، به ساحت امام هشتم علیه السلام اهانت می نماید، اما حسن روحانی با بهره گیری از تفکر لیبرالیسم، در دفاع از حریم اهل بیت، اطلاعیه ای در رابطه با محکومیت سخنان آن فرد هتاک صادر نکرد تا سرسپردگی خود را به جریان لیبرال-سکولار اثبات نماید، لذا باید گفت؛ آن فرد هتاک با بهره گیری از تفکر بهائیت و ارزیابی از حسن روحانی و ستاد ایشان در استان، زمینه لازم برای حمله به ساحت امام هشتم علیه اسلام را با کلمات سخیف مساعد دیده بود، پس ملت ایران باید در انتخابات 29 اردیبهشت 96 با رأی خود، جریان فاسد لیبرال-سکولار را از درون قوه مجریه نظام اسلامی بیرون بریزند.

والسلام

 {از وبلاک وزنه سیاسی}

به نام خدا و برای خدا

حسن روحانی که در مناظره های زنده توانایی پاسخگوئی ندارد، پس از مناظره باز هم به سراغ تریبون یک طرفه رفت تا خود را از سخنان بحق قالیباف که از زبان ملت بیان نمود، تبرئه کند، اما غافل از اینکه ملت پی به تزویر و ناتوانی ایشان برده است و دست و پا زدنهای بیهوده، زودتر به عرق او منجر خواهد شد.

‌رئیس قوه قضائیه اعلان کرده بود که بابک زنجانی در زندان اعتراف نموده که مبلغ 5 میلیارد تومان در انتخابات 92 به ستاد حسن روحانی کمک کرده و این موضوع توسط قالیباف در مناظره دیروز مطرح شد و حسن روحانی که در برابر ملت عرق شرم بر پیشانیش دیده می شد، در اینستاگرام خود نوشته است: «فردی که امروز به عنوان مفسد اقتصادی در زندان بسر می‌برد و محکوم به اعدام شده، یکی از "کارآفرینان برتر" به انتخاب دستگاه‌های مربوطه در سال‌های گذشته می‌باشد که در مراسمی که در سال 1386 بنده به عنوان سخنران برنامه دعوت شده بودم و به درخواست مسئولین برگزارکننده، لوح تقدیر تهیه شده را نیز به کارآفرینان برتر اهدا کردم، این فرد نیز لوحی را دریافت کرده است.»

حسن روحانی باید پاسخ دهد، که کدام دستگاه دولتی بابک زنجانی را بعنوان کارآفرین برتر معرفی کرده؟ و چرا جناب روحانی که هیچ مسئولیتی به غیر از رئیس مرکز استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نداشته به سخنرانی آن مراسم رفته؟و آیا دولت وقت به ایشان و رئیس مرحومش، اجازه سخنرانی در چنین مراکزی می داده است؟! بنا بر این وقتی دولت نهم و دهم اینها را منزوی نموده بود، بابک زنجانی را بعنوان کارآفرین برتر از سوی مرکز استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت انتخاب و لوح تقدیر هم توسط حسن روحانی در همان مرکز رازآلود لیبرال پرور به بابک زنجانی هداء شد! و لذا حسن روحانی بهتر است، در پیشگاه ملت ایران اعتراف نماید که از محل خیانتهای او، امثال بابک زنجانی پرورش پیدا کرده اند! و اگر جناب روحانی منکر این مسئله است؟! از برادر و زن برادرشان که در راوبط اقتصادی ناسالم و حرام دخیل هستند، سئوال بفرماید!!!!!!

والسلام

{ازوبلاک وزنه سیاسی}