|
خا نه دوست 
درباره وبلاگ  آخرین مطالب
قسم به کعبه که حیرانم
بیا دوباره برای ما بخوان تو خطبهی خلقت را که پرده پرده فرو ریزی از این زمانه جهالت را نه خالِ «نقطه» تو می‌خواهی، نه گیرِ خطّ «الف» هستی بدون خال و خط آوردی چه خوش عروس بلاغت را چه اتفاق پر از نوری در ارتفاع دلت رخ داد؟ که از زبان تو جاری کرد هزار چشمه‌ی حکمت را بگو برای زمینی‌ها از آسمان و از اسرارش تویی که چشم خدا هستی که دیده غیب و شهادت را آهای صاحب انگشتر! دلم چه خوش شده حالا که به دست‌های تو بخشیدند کلید آتش و جنت را حدود مُلک تو دل‌هایی است که گِرد روح تو می‌چرخند چه باک اگر که بیندازی شبی مهار خلافت را برای اینکه بفهمد عقل، گره گشای جهان عشق است پر از شکوه «دیانت» کرد دلت قطار «سیاست» را ابوتراب غزل‌هایم! لغات من همه از خاکند تو روح دادی و باور کرد دلم وقوع قیامت را دویده قنبر و می‌ترسد ببخشی‌اَش تو به اعرابی چه کرده‌ای تو که از رو بُرد کرامت تو سخاوت را علی پرست گناهش چیست؟ که تو شبیه خدا هستی چرا که آینه هم اینقدر نشان نداده شباهت را نماز رو به نجف چندی است نخوانده‌ام من و بیمارم مریض گشته‌ام از وقتی که ترک کرده‌ام عادت را برادران مسلمانم! قسم به کعبه که حیرانم چگونه دم زده‌اید از عشق بدون آنکه ولایت را... پرآب تر شده چشمم از قنات‌های مدینه، تا به دست شیر خدا دیدم طناب‌های اسارت را من و تو آن دو خطیم آری به هم رسیده به ناچاری خط شکسته چه دارد جز همین دو بیت ارادت را بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان موضوع مطلب : امام علی (ع) خبر دهید به یاران غدیر میآید
صدای کیست چنین دلپذیر میآید کدام چشمه به این گرمسیر میآید صدای کیست که این گونه روشن و گیراست که بود و کیست که از این مسیر میآید چه گفته است مگر جبرییل با احمد صدای کاتب و کلک دبیر میآید خبر به روشنی روز در فضا پیچید خبر دهید:کسی دستگیر میآید کسی بزرگ‌تر از آسمان و هر چه در اوست به دست‌گیری طفل صغیر میآید علی به جای محمد به انتخاب خدا خبر دهید: بشیری به نذیر میآید کسی به سختی سوهان، به سختی صخره کسی به نرمی موج حریر میآید کسی که مثل کسی نیست، مثل او تنهاست کسی شبیه خودش، بی‌نظیر میآید خبر دهید که: دریا به چشمه خواهد ریخت خبر دهید به یاران: غدیر میآید به سالکان طریق شرافت و شمشیر خبر دهید که از راه، پیر میآید خبر دهید به یاران:دوباره از بیشه صدای زنده یک شرزه شیر میآید خم غدیر به دوش از کرانه‌ها، مردی به آبیاری خاک کویر میآید کسی دوباره به پای یتیم می‌سوزد کسی دوباره سراغ فقیر میآید کسی حماسه‌تر از این حماسه‌های سبک کسی که مرگ به چشمش حقیر میآید غدیر آمد و من خواب دیده‌ام دیشب کسی سراغ من گوشه گیر میآید کسی به کلبه شاعر، به کلبه درویش به دیده بوسی عید غدیر میآید شبیه چشمه کسی جاری و تپنده، کسی شبیه آینه روشن ضمیر میآید علی همیشه بزرگ است در تمام فصول امیر عشق همیشه امیر میآید به سربلندی او هر که معترف نشود به هر کجا که رود سر به زیر میآید شبیه آیه قرآن نمی‌توان آورد کجا شبیه به این مرد، گیر میآید مگر ندیده‌ای آن اتفاق روشن را به این محله خبرها چه دیر میآید بیا که منکر مولا اگر چه آزاد است به عرصه گاه قیامت اسیر میآید بیا که منکر مولا اگر چه پخته، ولی هنوز از دهنش بوی شیر میآید علی همیشه بزرگ است در تمام فصول امیر عشق همیشه امیر میآید...
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان موضوع مطلب : امام علی (ع) آیه ای از حضرت قدوس خُم
لین صدای گرد و خاک بال کیست؟ این تلاطم های موج یال کیست؟ اولین بار است میخواند سرود!! آخرین بار است می آید فرود آمد و شوقی شد و در سینه ریخت برسرم بارانی از آئینه ریخت بند تسبیحم برایش دانه شد مسجد قلبم کبوترخانه شد آیه ای آورده سنگین و ثـقیل زیر این آیه تلف شد جبرئیل آیه ای از حضرت قدوس خُم شیعیان ، الیوم اکملت لکم *** آیه ای آورد و خود پرواز کرد باب عشق و عاشقی را باز کرد آیه اش ظرفیت سی جزء بود وه که هم اعجاز وهم ایجاز کرد میشود با گفتن یک واژه اش یکصدو ده مرتبه اعجاز کرد میشود با خواندنش جبریل شد سینه ی هفت آسمان را باز کرد گفت باید از همین ساعت به بعد روز را با یا علی آغاز کرد گفت و گفت و گفت از حمد خدا با عبارات و اشاراتی رسا *** گفت حمد آن که باران آفرید از کویر و ابرها نان آفرید استجابت را شبیه آب کر آه را از پشت طوفان آفرید شیعه ی خورشید ، یعنی ذره را آفرید اما فراوان آفرید از نکاح اسم رحمن و رحیم طفل اقیانوس امکان آفرید بعد از آن که شانه ای بر باد داد حال دریا را پریشان آفرید خود نمایی کرد بر جن و ملک حیدری از جنس انسان آفرید *** سایه را دنباله ی خورشید کرد نور را بر ذره ها تأکید کرد گفت زین پس هر کسی دارد نیاز سوی حیدر پهن سازد جانماز هر که را من قبله بودم تا به حال کعبه اش باشد علی ، تم المقال ابن که دستم منبر دستش شده این که جبرائیل هم مستش شده روی این آئینه حق تابیده است عکس تجریدی خود را دیده است حرف حق را می زند آئینه وش با لب شمشیر تیز و مخلصش دستهایش بوی خیبر میدهد خستگی را از همه پر میدهد *** منبری از خطبه های ناب خواند در غدیر اسم علی را آب خواند السلام ای آب دریای صمد ای زلال قل هو الله احد ای که میگردی شبیه انبیا بر هدایت کردن قومت بیا ای رسول مردم آئینه ها بعثت غارت، حرای سینه ها ای به بالای جهاز اشتران شأن تو بالاست در بالا بمان از تو میریزد صفات کبریا ذات تو ممسوس ذات کبریا نردبان وصف تو بی انتها پله ی این نردبان سوی خدا چون تکلم میکنی موسائی ام تا که خلقم میکنی عیسا ئی ام جفت دردم کشتی توحن کجاست؟ جسم سردم گرمی روحت کجاست؟ ای مسیح دردهای لاعلاج ما همه دردیم ، ظرف احتیاج ما همه زخم یتیم کوچکیم کن مدارا با همه ، ما کودکیم ما نسیم ذکر تقدیس توأئیم حاجیان فصل تندیس توأئیم کوچه را میگردی و طی میکنی کوزه را ظرفیت می میکنی روی دوشت کیسه ی خرما و نان میروی در کوچه ها دامن کشان کیسه نه دل میبری بر روی دوش شیعه هستم شیعه ی خرما فروش ای سفیدی ای کبودی ای بنفش ای به چشم پای سلمان ، جای کفش ای به هر گام تو صدها التماس کیسه بر دوش سحر ای ناشناس ما همه مدیون شمشیر توئیم تشته ی نان جو و شیر توئیم بیعت گیجیم ما را راه بر با خودت تا اشتهای چاه بر بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان موضوع مطلب : امام علی (ع) پیامک های غدیر
خرم تمام سپهر و زمین است شاد قلب اهل ایمان و یقین است
برتمام کائنات این مژده رسیده تاج گذاری شه دین مبین است عید کمال دین، سالروز اتمام نعمت و هنگامه اعلان وصایت و ولایت امیر المومنین امام علی علیه السلام تهنیت باد. موسم عید آمد و دل ها پر از شوق و شعف از برای عاشقان عشق علی باشد هدف بشتابید ای عزیزان گر محب حیدرید بهر بیعت با امیرالمومنین سوی نجف چه مکانی شایستهتر از «غدیر خم» تا خمار آلودگان عشق الهی را از خمّ محبت بنوشاند؟! باز هم مثل همیشه، جبریل بود و پیشگاه ادب مصطفوی؛ این بار پیامی آورده بود که پیامبر صلی الله علیه وآله، سال‌ها انتظارش را می کشید. امام صادق علیه السلام: عید غدیر، روزى است که رسول خدا، على علیه السلام را بعنوان پرچمدار براى مردم برافراشت و فضیلت او را در این روز آشکار کرد و جانشین خود را معرفى کرد. عید غدیر آمد و دل ها اسیر شد مست از ولای حیدر و عشق امیر شد ای دل بگیر ذکر علی را شبانه روز از ذکر دلربای تو آقا که سیر شد؟
غدیر، یک اتفاق ساده نیست؛ یک گزینش رحمانی است. غدیر، یک کلمه نیست، یک برکه نیست؛ یک دریاست؛ رمزی است بین خدا و انسان. غدیر، گل همیشه بهار زندگی است. دریایی بیکرانه است؛ جاری بر جانهای پاک و اندیشههای تابناک.
پیام نور به لب‌هاى پیک وحى خداست بخوان سرود ولایت!که عید اهل ولاست غدیر، هدیه ی نور از خدا به پیغمبر غدیر نقش ولاى على به سینه ماست امام رضا علیه السلام : روز غدیر در آسمان مشهورتر از زمین است. این حقیقت از کسی مستور نیست جانشین نور، غیر از نور نیست **من کنت مولاه فهذا علیٌ مولاه** در غدیر بود که تیرگیها فراری شدند و نورانیت محض، خودنمایی کرد. در غدیر بود که قیافه ایمان، تماشایی شد و شاخههای عشق، بر تن ایمان رویید. در غدیر بود که نیلوفر عشق، بر گرد محور زمین پیچید. هست حصن خدا ولای علی حق بر این پایه متکی باشد جمــــله ی لاالـــــــه الا الله با ولای علــی یکی باشـــد امام صادق علیه السلام: به خدا قسم اگر مردم فضیلت واقعى «روز غدیر» را مىشناختند، فرشتگان روزى ده بار با آنان مصافحه مىکردند و بخششهاى خدابهکسىکهآن روز را شناخته، قابلشمارش نیست. 
تمام لذت عمرم در این است که مولایم امیرالمومنین است هر کس که شود داخل حصن حیدر ایمن بود از عذاب روز محشر جز مهر علی و آل چیزی نبود سرمایه ی طوبا و بهشت و کوثر غدیر، نام اقیانوس بی کرانی است که افق در افق، با آسمان نسبت دارد ؛ و موج در موج، هم آغوش عرش است. آری، عرش، از آخرین موجهای غدیر آغاز میشود. قدرت حق ، سیرت حق ، مرد اعجاز آفرین طلعت حق ، رحمت حق ، حجت جان آفرین او وصی احمد است و نور پاک کردگار زینت حق ، صولت حق ، حیدر کرار دین
امیر م?منان علی علیه السلام: چگونه خواهد بود حال کسى که عهده دار هزینه زندگى تعدادى از مردان و زنان م?من (در روز غدیر) باشد، در صورتى که من پیش خدا ضامنم که از کفر و تنگدستى در امان باشد. ای شیعه امیر را فراموش مکن خورشید غدیر را فراموش مکن مانند یتیمان سوی مولا بشتاب مسکین و اسیر را فراموش مکن
فرآوری: صالحبخش تاریخ و سیره معصومین تبیان موضوع مطلب : امام علی (ع) صادق واهب مُصلح علی و آل علی است ض ضوء‌است و ضیاء همه از نور علی است ضابط عالم هستی علی و آل علی است ط طاهر بود آیه تطهیر علی است طهر و طاهر بود آن‌کس که پسر عم علی است ظ ظاهر بود و مظهر الله علی است ظلّ ممدود الهی علی و آل علی است ع عارف بود از مبداء و میعاد علی است عالم کون و مکان واسطه فیض علی است غ باشد غنی و مغنی اشیاء علی است غنی آخر آن است که محبوب علی است ف فتح است که عالم همه از فتح علی است فوق ایدیهم قرآن و یدالله علی است ق قرآن بود و جملگی‌اش مدح علی است قسمت دوزخ و فردوس به تقسیم علی است ک باشد کرم و باعث اکرام علی است کُل اشیاء که موجود شد از بهر علی است ل لطف است ز خلاق به مخلوق که از بهر علی است لغت خالق و مخلوق بر آن‌کس ز اعداء علی است م میزان صراط است که در شأن علی است مدح شیاء به شینی است که محبوب علی است ن ناصر به نبی‌های خدا جمله علی است ناجی و مُنجی عالم علی و آل علی است و والی به ولایت ولی‌الله علی است واجب الطاعه عالم علی و آل علی است ه هواخواه خدا و نبی و دین علی است هادی ار می‌طلبی یازده از نسل علی است لا لا رطب و لا یابس از بهر علی است لا الله گوی الا الله مخلوق همه از بهر علی است ی یفعل مایشاء و یحکم از حب علی است یا که گویم خلقت مخلوق از بهر علی است من چه گویم گر چه اشیاء جمله مداح علی است کی خلایق می‌توان باشد که این مدح علی است آنکه مداحش خداوند پسر عم علی است دیگران را کی سزد گویند مداح علی است آنچه را گویند مداحان عالم کین همه مدح علی است مدح پیغمبر بود بالاتر از مدح علی است {رجا نیوز} موضوع مطلب : امام علی (ع) شعر شیخ رجبعلی خیاط در وصف امام علی(ع) مرحوم شیخ رجبعلی خیاط از عارفان نامی شهر تهران، در دهه 1330 شعری در وصف امام علی(ع) سروده که از چینش جالبی برخوردار است و ابیات آن به ترتیب حروف الفبا آغاز میشود. سال‌های کودکی و نوجوانی را به فراگیری خواندن و نوشتن پرداخت و پس از آن برای گذراندن زندگی به کار خیاطی روی آورد، نوجوانی بیش نبود که به شوق شنیدن مواعظ و پندهای انسان‌ساز اخلاقی، در حرم حضرت عبدالعظیم(ع) و مساجد شهر، پای منبر خطیبان می‌نشست و خمیره درون خویش را با نوشیدن آیات قرآن و روایات معصومان (ع) شکل می‌بخشید. شیخ مکتب نرفته، با همان صفای باطن و صمیمیت دوست داشتنی، خود به چنان باور و ایمانی رسید که تا دم مرگ لحظه‌ای از دعا و مناجات به درگاه الهی غافل نبود، سرانجام، پس از هفتاد و نه سال بندگی و عبادت خداوند در این دنیای گذرا، در شهریور 1340 هجری شمسی، مرغ وجود شیخ از قفس پر می‌کشد و شیخ به جوار حق می‌پیوندد. شعر شیخ رجبعلی خیاط در وصف امام علی(ع) مرحوم شیخ رجبعلی خیاط شعری را در وصف امام علی‌بن ابی‌طالب(ع) در دهه 1330 سروده که اگر چه از نظر قافیه و عروض دچار مشکل است اما ابیات آن چینش جالبی دارد. به نظر می‌رسد این شعر بیش از آن که نوشته‌ای ادبی باشد،یک دلنوشته در راستای ستایش امیرالمؤمنین(ع) است. این شعر که توسط خانواده نکوگویان در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفته است، برای نخستین بار در فضای رسانه‌ای کشور منتشر میشود: الف اولی ما خلق الله علی است از ازل تا به ابد مقصد و مقصود علی است ب بسم الله قرآن به بیانات علی است باب علم نبی و مظهر علام علی است ت تولای علی قلعه امن الله است تاج تقوی به قیامت ز خدا بهر علی است ث ثناخوان و ثناگوی خداوند علی است ثمن هشت بهشت ار طلبی حُب علی است ح حبیب‌الله و محبوب خداوند علی است حاکم جمله مخلوق ز اخلاق علی است خ خالی ز نواقص بر خلاق علی است خیمه چرخ و فلک گردش او بهر علی است و داروی دوای همه امراض علی است دین اسلام که کامل شده از نصب علی است ذ ذکر است که قرآن همگی ذکر علی است زبده عالم هستی علی و آل علی است ر روح و نبی و باعث و ایجاد علی است راه حق گر طلبی شاه روش راه علی است ز زبان همه اشیاء ز بیانات علی است زر عالم همگی ذره‌‌ای از جود علی است س سید بوصیهای نبی جمله علی است سید هشت بهشت علی و آل علی است ش شیر است که شیر اسدالله علی است شای از او به شهان است شهنشاه علی است ص صبر است که ترویج شریعت همه از صبر علی است موضوع مطلب : امام علی (ع) پیوندها لوگو لینک های مفید آمار وبلاگ
امکانات جانبی |
