تقصیر کیهان چیست که شما برجام را نخوانده‌اید؟!
یک شبه روشنفکر که مدعی بود هر روز تاخیر در پذیرش و اجرای برجام برای کشور 3 میلیارد دلار ضرر دارد و برنامه هسته‌ای هیچ ارزشی ندارد اکنون به خاطر اجرای برجام مدعی شده است:
«صادق زیباکلام» اخیرا ضمن یک مناظره با یاسر جبرائیلی در دانشگاه مشهد اذعان کرد که برجام را اصلا نخوانده و بدون اطلاع از این متن دفاع می‌کند! این خبر در همه رسانه‌ها از جمله کیهان منتشر شد اما وی که گویا با این اعتراف زیادی زیر سؤال رفته، به روش فرار به جلو از کیهان طلبکار شده است. وی ضمن یادداشتی در روزنامه بهار که ترجیع‌بند آن «من برجام را نخوانده‌ام اما...» می‌باشد، از مدیر مسئول کیهان می‌خواهد که پاسخ دهد «با توجه به اینکه فردو به جای غنی‌سازی قرار است من‌بعد تبدیل به مرکز تحقیقاتی شود، مسئولیت میلیاردها دلار هزینه برای ساخت آن بر عهده کدام دستگاه است؟ هزینه 14 هزار سانتریفیوژی که باید اوراق شده و به مدت 10 یا 15 سال انبار شود بر عهده کدام دستگاه است؟ هزینه سیمان کردن قلب راکتور آب سنگین اراک و تغییر آن بر عهده کیست؟»
وی همچنین پرسیده است: شما که برجام را خوانده‌اید بفرمایید سرانه آموزش و پرورش، بهداشت، محیط زیست و غیره در کشور چقدر است و هزینه سرانه برنامه هسته‌ای چقدر بوده است؟ بفرمایید در رتبه‌بندی‌های جهانی بهداشت و آموزش و پرورش، تلفات جاده‌ای و غیره رتبه‌ ایران چندم است؟ بفرمایید چرا دیگر شعار انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست را نمی‌دهیم؟
وی همچنین ادعا می‌کند:‌ اگر هسته‌ای، هسته‌ای باقی می‌ماند و تبدیل به ابزاری برای غرب‌ستیزی و آمریکاستیزی نمی‌شد، آیا این همه هزینه کمرشکن و غیرضروری برای کشور به بار می‌آورد؟
درباره این ادبیات مغالطه‌آلود شایان ذکر است:‌1- اگر کسی متنی را نخوانده باشد و اهل منطق و دقت نظر و فهم و درک باشد، حق ندارد درباره خوبی یا بدی آن کوچک‌ترین قضاوتی بکند مگر اینکه آقای «زیباکلام» باشد 2- کسی که برای تحقیر و تخفیف و تعطیلی دستاوردهای فنی یک ملت روی دست امثال رزم‌آرا و تقی‌زاده بلند شده، بعدا حق ندارد بگوید چرا فلان فعالیت را محدود یا فعالیت فلان مجموعه فنی را تعلیق کردید 3- فردو زمانی ساخته شد که آمریکایی‌ها اعلام کردند نطنز را بمباران می‌کنیم و فناوری هسته‌ای ایران را از بین می‌بریم. 4- این فرار به جلو کاملا ناشیانه است که آقای برجام نخوانده، به جای اینکه بگوید آن 3 میلیارد دلار سود روزانه پس از پذیرش برجام کجاست، از هزینه‌های ناشی از اجرای برجام بپرسد. هر خسارتی به اجزای برنامه هسته‌ای  به واسطه اجرای برجام وارد شود، مسئول آن همین جماعتی هستند که توافق را بزرگ‌ترین توافق قرن و فتح‌الفتوح بزرگ‌تر از فتح خرمشهر و... خوانده و شرط گشایش اقتصادی را منحصرا در توقف برنامه هسته‌ای جا زده‌اند که آقای «زیباکلام» جزو انگشت‌نماهای آن است. 5- شما که سنگ آمریکا و انگلیس را به سینه می‌زنید و رضاخان مستبد را پیشقراول توسعه معرفی کرده‌اید، بفرمایید در رژیم تحت‌الحمایه و وابسته پهلوی سرانه آموزش و پرورش و بهداشت و راه‌سازی و... چقدر بود و چه فلاکتی حاکم بود و اکنون چقدر در این حوزه‌ها- با همه کاستی‌ها- پیش رفته‌ایم؟ 6- انرژی هسته‌ای و همه فناوری‌های جدید همچنان حق مسلم ملت ماست و البته عناصری هم پیدا می‌شوند که بگویند نفت، ماده بد بوی عفنی است که باید به اجنبی سپرد و خود فقط در کار آفتابه و لولهنگ بود یا بگویند انگلیس (و آمریکا) مانند دست در آستین ما هستند که بدون آنها نمی‌توانیم حرکتی بکنیم.
آیا ما هسته‌ای را ابزار غرب‌ستیزی و آمریکاستیزی کردیم یا این آمریکا و انگلیس بودند که به مدد برخی گروهک‌های نفاق علیه برنامه هسته‌ای ما جنجال و مانع‌تراشی کردند و نفرت از آمریکا و انگلیس را در ایران دوچندان کردند تا آنجا که حتی امثال آقای اکبر اعتماد (رئیس سازمان انرژی اتمی در رژیم پهلوی) هم ‌زبان به انزجار از آمریکا و انگلیس گشودند. به راستی چه کسی بود که فروش سوخت 20 درصد راکتور تهران- با مصارف صرفا پزشکی- را گروگان گرفت و موجب نهضت علمی جدید و فنی در تولید این محصول شد؛ جز آمریکا و انگلیس؟!
گفتنی است عصبانیت آقای زیباکلام از ستون گفت و شنود کیهان 12/8/94 و با عنوان «کاکتوس» است. در آن ستون طنز ابراز تعجب شده بود که ایشان در حالی که اعتراف می‌کند برجام را نخوانده است چگونه در مناظره‌ای با موضوع برجام شرکت کرده است؟! و به عنوان لطیفه پایانی ستون یاد شده، آمده بود «عجب اعتماد به نفسی دارد؟! اگر اعتماد به نفس او را کاکتوس هم داشت، سالی پانزده، شانزده مرتبه هلو می‌داد.»

به نام خدا و برای خدا

برای روایت گری به همراه تعدادی از دانش آموزان دختر به مناطق عملیاتی دوران درخشان و پر جاذبه دفاع مقدس به شلمچه، اروند کنار، هویزه و یادمان عملیات فتح المبین سفر سه روزه ای داشتم و در بدو ورود به اهواز، دقایقی هم مهمان شهداء تازه تفحص شده در موقعیت شهید محمودوند گردیدیم. در این سفر معنوی تلاش نمودم که مستمعین نوجوان خود را که بی صبرانه و کنجکاوانه، مشتاق شنیدن حماسه های دلیر مردان دوران دفاع مقدس بودند، بر سر سفره شهداء مهمان نمودم و لذا خاطرات خود را به همراه نمکی از حماسه ی عطش حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلاممعطر و عجین نموده و کام تشنه ی آینده سازان فردای کشورم را با آب حیات پیروان عاشورا حسینی(ع) سیراب نمودم، هر چند که بضاعتم اندک و زبانم الکن بود.

 پس از بازگشت از سفر راهیان نور، فکر عطش حضرت ابا عبدالله(ع) حقیر را بر آن داشت که موضوع رفع تحریم و حل مشکل آب آشامیدنی مردم را بر اساس تفکرات لیبرالی آقای حسن روحانی و وعده های کدخدا(آمریکا) مورد بررسی قرار دهم و لذا با این سئوال به واکاوی عنایت آمریکا و خوش خیالی و خوش بینی جناب روحانی می پردازم و آن سئوال این است؛ که در صحرای کربلا سپاه یزید، چه زمانی لغو تحریم آشامیدن آب را به فرزندان امام حسن علیه السلام اعلان کرد؟ آیا تا زمانی که امام و اصحاب با وفایش به شهادت نرسیده بودند، شیطان بزرگ آن روز اجازه نوشیدن آب را حتی به فرزند 6 ماهه امام حسین علیه السلام دادند؟! آیا شیطان بزرگ امروز(آمریکا) ترحمش بیش از شیطان بزرگ دیروز(بنی امیه) است؟!

دولت لیبرال و خوشبین اعتدال باید بداند که درصحرای سوزان کربلا تحریم آب زمانی لغو شد که سر مطهر امام حسین علیه السلام و یاران شهیدش از تن جدا گردید و حکومت شیطانی یزید از سوی جبهه حق حسینی(ع) تهدید نمی شد و لذا در زمانی که سرهای مقدس بر بالای نیزه رفته و خیمه ها را به آتش کشیده اند و اهل بیت را به اسارت می بردند، دیگر تحریم آب نفعی برای جبهه کفر ندارد و تحریم آب لغو می گردد!!!

نتیجه آنچه گفته شد این است، که شیطان بزرگ، همانند یزید دوران امام حسین(ع) تنها زمانی به لغو تحریم ها اقدام می کند که نظام اسلامی از درون تهی شده باشد و انقلاب اسلامی را به اسارت خود درآورده باشد والا بازی برد-برد در منطق شیطان و شیطانک ها، بی معنی، سخیف و مسخره است. متأسفانه آنهائی که کدخدائی را برازنده آمریکا دانسته اند، امروز ساده لوحانه از شیطان بزرگ و یزید زمان تقاضای لغو تحریم و عنایات کدخدا را طلب می نمایند، که این درخواست حقیرانه و ذلیلانه با سرشت اسلام ناب محمدی(ص) و عاشورای حسینی ناسازگار بوده و اسلام آمریکائی هم زمانی لغو تحریمها را کلید می زند که آرمانهای انقلاب اسلامی را درنوردیده باشد!!!

شهید آوینی چقدر زیبا درد جناب روحانی را تشخیص داده اند و برای آن نسخه پیچیده اند، این شهید والا مقام نوشته است: «ما باید در اطراف تمامی تعابیری که در زبانمان وارد شده است تامل کنیم و نباید که این تعبیر دهکده جهانی را نیز بپذیریم. کد خدای این دهکده که همان ابوالهول یا شیطان اکبر است ما را به همزیستیِ مسالمت آمیز می خواند تا خود بر اریکه قدرت بماند. او جرأت چون و چرا کردن درباره ارزش های مقبول و مشهور این دهکده جهانی را نیز از ما می گیرد به ضرورت انقلاب نرسیم و اگر هم انقلاب کردیم، با اختیار توسعه یافتگی به مثابه غایت الغایات انقلاب، ناچار بار دیگر کشکول گدایی پیش کد خدا دراز کنیم تا به ما تکنولوژی لازم برای استحصال این آرزو را عطا کند.»

(ازوبلاک وزنه سیاسی)

 بعد از اعلام «الزامات 9گانه رهبرمعظم انقلاب در اجرای برجام» که طی نامه‌ای به رئیس‌جمهور محترم کشورمان ابلاغ شده بود، انتظار آن بود - و بایسته‌تر هم به نظر می‌رسید- که ماجرا تمام شده تلقی شود و همگان چشم به راه اجرای برجام با تکیه بر «باید»ها و «نباید»های اعلام شده باشند. آنچه در این میان دور از انتظار نبود، دبه و اعتراض طرف‌های مقابل بود که حضرت آقا با نگاهی تیزبین و برخاسته از کارشناسی دقیق خود، راه سوءاستفاده آنان در مراحل اجرایی برجام را بسته بودند. اما نامه رئیس‌جمهور محترم که در قالب «لبیک» به الزامات ابلاغ شده رهبرمعظم‌انقلاب نوشته شده بود، انتظار یاد شده را با برخی از خدشه‌ها روبرو کرد و به این نگرانی احتمالی دامن زد که ایشان  الزامات یاد شده را آنگونه که باید دریافت نکرده‌اند. که یادداشت پیش‌روی فقط به چند نمونه از آن میان اشاره‌ای گذرا خواهد داشت، با این توضیح که چنانچه رئیس‌جمهور محترم موارد یاد شده را قابل تأمل می‌دانند از اصلاح و رفع ابهاماتی که در پی خواهد آمد دریغ نفرمایند.
و اما، قبل از همه اشاره‌ به این نکته ضروری است که نامه اخیر رهبرمعظم انقلاب اگرچه خطاب به رئیس‌جمهور محترم نوشته و تحت عنوان الزامات ضروری در اجرای برجام ابلاغ شده است ولی متن آن نشان می‌دهد دامنه‌ای بسیار فراتر از برجام دارد و یکی از اساسی‌ترین اسناد ماندگار انقلاب اسلامی است که «نقشه‌ راه» در دنیای پرالتهاب کنونی، نام شایسته آن است.
1- آقای رئیس‌جمهور اگرچه در بخشی از نامه خود خطاب به رهبرمعظم‌انقلاب آورده است که «دولت جمهوری اسلامی ایران با رعایت ملاحظات و الزامات حضرت مستطاب عالی و مصوبات شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی نسبت به اجرای کامل و با حسن‌نیت برجام اقدام خواهد نمود» ولی متاسفانه در متن نامه ایشان، نشانه قابل توجهی از رعایت الزامات یاد شده، دیده نمی‌شود، بلکه در مواردی نه چندان اندک، بر اجرای متن بی‌کم و کاست برجام نیز تاکید شده است! و حال آن که قرار بود - و انتظار می‌رفت - در نامه جناب روحانی بر اراده جدی دولت محترم برای مقابله با «موارد متعدد نقاط ابهام و ضعف ساختاری» برجام که در ابلاغیه 9گانه رهبرمعظم انقلاب آمده است، تاکید شود و...
2- در ابتدای نامه آقای دکتر روحانی آمده است «نامه تاریخی 1394/7/29 حضرتعالی  در تائید مصوبه جلسه 634 شورای عالی امنیت ملی، موجب خشنودی ملت بزرگ ایران و دلگرمی خادمان مردم در دولت گردید.» که این نگاه، آنجا که سخن از «خشنودی ملت بزرگ ایران» در میان است، قابل تقدیر و نشانه قدرشناسی است اما، آنچه «خشنودی ملت بزرگ ایران» را در پی داشت - و دارد - تائید مصوبه 634 شورای عالی امنیت ملی نبود، بلکه درایت و هوشمندی مثال‌زدنی رهبرمعظم انقلاب در کشف نقاط ابهام و ضعف‌های ساختاری برجام و ابلاغ الزامات 9گانه برای پیشگیری از «خسارت‌های بزرگ آن در حال و آینده کشور» بود، و اگر مصوبه شورای عالی امنیت ملی برای اطمینان از اجرای بی‌خسارت برجام کافی بود، دیگر نیازی به ابلاغ الزامات و شرایط 9گانه نبود!
خلاصه کردن نامه تاریخی و تاریخ‌ساز رهبرمعظم انقلاب به تائید مصوبه شورای عالی امنیت ملی، این تردید- که ان‌شاءالله بی‌مورد باشد- را پیش می‌آورد که مبادا قرار است دولت محترم مصوبه یاد شده را «اصل» و ابلاغیه 9گانه را فرع بر آن تلقی کند؟! ضمن آن که تلاش اعضای محترم شورای عالی امنیت ملی به جای خود درخور تقدیر است.
3- در نامه تاریخی رهبرمعظم انقلاب با اشاره به این واقعیت که «پذیرش مذاکرات از سوی ایران، اساسا با هدف لغو تحریم‌های ظالمانه اقتصادی و مالی صورت گرفته است» تاکید شده بود که رئیس‌جمهور آمریکا و اتحادیه اروپا باید لغو تحریم‌ها را به صورت کتبی اعلام کنند. و آقای دکتر روحانی در نامه خود آورده است که «رئیس‌جمهور آمریکا و شورای وزیران اتحادیه اروپا به صورت کتبی و رسمی، برچیده شدن تمامی تحریم‌های اقتصادی و مالی ظالمانه و غیرقانونی را درچارچوب تعهداتشان در برجام اعلام نموده و آن را به عنوان سند قانونی در روزنامه‌های رسمی خود منتشر کرده‌اند»!
دراین خصوص گفتنی است که رئیس‌جمهور آمریکا بیانیه‌ای صادر کرده و این بیانیه در روزنامه رسمی آمریکا نیز به ثبت رسیده است ولی در این بیانیه نه فقط هیچ تضمینی مبنی بر «لغو» تحریم‌ها دیده نمی‌شود، بلکه؛
 الف: در بیانیه اوباما به جای دستور اجرای برجام، آمده است «به وزارت خارجه اعلام می‌کنم که بعد از راستی‌آزمایی آژانس و تائید آن از سوی وزارت‌ خارجه، برای کاهش - و نه لغو - برخی از تحریم‌ها کسب آمادگی کنید!
ب: به جای «لغو» از واژه کاهش - RELIEF- برای برخی از تحریم‌ها استفاده شده است!
ج: شرایط «کاهش تحریم‌ها»! در بیانیه اوباما، از شرایط «کف برجام» نیز پائین‌تر است. در برجام لغو - یا به تعبیر اوباما، کاهش! - تحریم‌ها، مشروط به تائید انجام تعهدات ایران از سوی آژانس ذکر شده است ولی رئیس‌جمهور آمریکا در بیانیه خود علاوه بر تائید آژانس، تائید وزارت‌خارجه آمریکا را هم اضافه کرده است.
د: در برجام تاکید شده بود که بند D3  از قانون موسوم به  NDAA که مربوط به تحریم فروش نفت است، لغو خواهد شد ولی در بیانیه‌ای که وزارت خارجه آمریکا در ادامه بیانیه اوباما صادر کرده است، این بخش حذف شده است!... یعنی یک گام زیر کف برجام و حتی نادیده گرفتن متن تصویب شده آن!
هـ : در متن برجام - صفحه 54 - تاکید شده بود که اجرای بند 104 از «قانون جامع تحریم‌های ایران - CISADA - که مربوط به تحریم شخصیت‌های حقوقی و حقیقی (برخی افراد و شرکت‌ها نظیر شرکت نفت) است در جریان اجرای برجام متوقف خواهد شد. ولی در بیانیه وزارت خارجه آمریکا این بند نیز حذف شده است! یعنی در این مورد نیز دولت آمریکا از آنچه در برجام آمده است -  یعنی کف برجام - هم پائین‌تر رفته است.
و: در بیانیه اوباما، آنجا که مربوط به تحریم‌های کنگره است، نه فقط از لغو این تحریم‌ها سخنی به میان نیامده است، بلکه صرفا به واژه اغماض و توقف - WAIVE - برخی از آن تحریم‌ها برای مدت 120 یا 180 روز اشاره شده است.
و نمونه‌های دیگری از این دست که پرداختن به آنها فرصت دیگری می‌طلبد و بیرون از محدوده این یادداشت محدود است. اکنون باید از رئیس‌جمهور محترم پرسید؛ آیا منظور حضرتعالی از تعهد کتبی آمریکا که نوشته‌اید «در روزنامه‌های رسمی این کشور منتشر شده است»! همین بیانیه رئیس‌جمهور و وزیرخارجه آمریکاست؟! این بیانیه‌ها که حتی از تعهدات آمریکا در متن برجام هم چند پله پائین‌تر است! و بدیهی است که نمی‌توان از آن با عنوان تعهد کتبی و ثبت شده رئیس‌جمهور آمریکا یاد کرد!
4- البته شماری از دولتمردان محترم و رسانه‌ها و افراد نزدیک به دولت بر «فصل‌‌الخطاب» بودن الزامات 9گانه رهبرمعظم انقلاب تاکید کرده‌اند که نگاه درخور تقدیری است اما، متأسفانه در برخی از اظهارنظرها، منظور از «فصل‌الخطاب» را «تائید کامل برجام»  و پایان ماجرا دانسته‌اند و حال آن که ماجرا تازه آغاز شده و در ادامه، به قول حضرت آقا نیازمند مراقبت دقیق و لحظه به لحظه بر اجرای آن با رعایت کامل الزامات اعلام شده است. به بیان دیگر آنچه فصل‌الخطاب است، الزامات 9گانه است و نه متن بدون تغییر برجام.
5- در نامه رئیس‌جمهور محترم به مواردی نظیر، لغو 6 قطعنامه الزام‌آور شورای امنیت! فروپاشی سامانه تحریم‌ها! آمادگی فضای روانی جهانی برای تعامل اقتصادی با ایران!  تائید غنی‌سازی یک کشور غیرعضو دائم شورای امنیت برای اولین‌بار! و... نیز اشاره شده است که متاسفانه صحت این ادعاها جای تأمل و درنگ فراوان دارد که فعلا می‌گذاریم و می‌گذریم.
6- و اما، در خاتمه این وجیزه باید گفت؛ در نامه رئیس‌جمهور محترم نه فقط نشانه چندانی از اراده جدی دولت برای پی‌گیری الزامات 9گانه اعلام شده دیده نمی‌شود، بلکه متأسفانه این نامه - احتمالا بی‌آن که ایشان خواسته و یا توجه داشته باشند - تاکید بر متن کنونی برجام و نادیده گرفتن «نقاط ابهام و ضعف‌های ساختاری»  آن نیز هست و در یک کلمه - با ‌تأسف و عرض پوزش - می‌تواند برای حریف حامل این پیام باشد که الزامات 9گانه اعلام شده، «چراغ قرمز» نیست که قابل عبور نباشد، بلکه «چراغ زرد چشمک‌زن»! است که آمریکا می‌تواند با رعایت احتیاط از آن عبور کند!

حسین شریعتمداری

به گزارش دولت بهار، فرشته روح افزا، عضو شورای فرهنگی اجتماعی زنان در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجو، در خصوص جلسه ای که در مورد صیانت از عفاف و حجاب در کمیسیون فرهنگی مجلس و با حضور مجید انصاری به عنوان نماینده پارلمانی دولت صورت گرفت گفت: در این جلسه پیشنهاد شد خانم هایی که در خودروها بی حجاب هستند جریمه شوند که این سخنان مورد نقد مجید انصاری قرار گرفت و وی با این طرح مخالفت کرد که بی حجابی با برگه جریمه تنزل پیدا کند و جریمه نقدی در این خصوص کارایی لازم را ندارد. برای حجاب می توانیم از مدل های ترکیه و لبنان استفاده کنیم در خصوص این سخنان انصاری حتی یکی از حضار خطاب به وی عنوان کرد مگر تو روحانی نیستی و دین نداری و بعد از این گفتگوها انصاری منتظر نماند تا اعتراض بقیه را گوش کند و جلسه را ترک کرد.

وی ادامه داد: انصاری در حالی این ادعای خود را تکذیب می کند که من صراحتا از مجلس شورای اسلامی می خواهم صوت آن جلسه را بدون سانسور و کم و کاست پخش کنند تا دروغگو مشخص شود.

گزارش دولت بهار حاکی است، در پی انتشار خبر اظهارات معاون خواهران سازمان بسیج دانشجویی و معاون طرح و برنامه و تدوین سیاست شورای فرهنگی - اجتماعی زنان و بازتاب وسیع و منفی آن، مجید انصاری این اظهارات را تکذیب کرد و گفت: به هیچ عنوان در کمیسیون فرهنگی نگفته‌ام که مجلس ما مدل کشورهای ترکیه و لبنان را پیاده‌سازی کند و اینکه باید مقوله حجاب را رها کرد.

انصاری یادآور شد: در آن جلسه تاکید کردم که موضوع حجاب امری اعتقادی و فرهنگی است و باید روی موضوع فرهنگ‌سازی اهتمام ویژه‌ای شود اما متاسفانه این خواهر (روح‌افزا) که به نقل قول کذب پرداخته یا صحبت‌ها را گوش نکرده یا به عمد، با طرح این موضوع خوراکی برای مجامع خاص در این ایام و علیه دولت و اینجانب فراهم کرده است.

وی ادامه داد: توصیه می کنم این خواهر با عنوان بسیج دست از دروغ پردازی بردارد و این در شان افراد منتسب به نهادی پاک و انقلابی نیست.

از قراین چنین برمی آید که فرار به جلوی معاون حسن روحانی جواب نداده و در صورتی که صوت جلسه یادشده منتشر شود باید منتظر رسوایی برخی مدعیان بود و باز هم در آن صورت باید از علی مطهری پرسید: چه خبر از کاباره و کلوب شبانه؟!

به گزارش دولت بهار، روزنامه دنیای اقتصاد نتایج یک نظرسنجی از اقتصاددانان درباره بسته اقتصادی جدید دولت را منتشر کرده است: پس از ارائه سیاست‌های جدید دولت برای ایجاد رونق اقتصادی، «دنیای‌اقتصاد» در یک نظر‌سنجی نظر 44 نفر از اقتصاددانان کشور را در این زمینه جویا شده است. در این نظرسنجی فقط 5/ 4 درصد از پاسخ‌دهندگان کنترل تورم را عامل اصلی رکود دانسته‌اند. در مورد اثر بخشی سیاست‌های تحریک تقاضا، فقط 6/ 13 درصد از پاسخ‌دهندگان آن را بهترین سیاست در مقطع کنونی می‌دانند و 4/ 86 درصد از صاحب‌نظران معتقدند که سیاست‌های انبساطی یا اساسا در سطح تولید موثر نیست یا فقط آثار کوتاه‌مدتی دارد.

درخصوص مکانیسم اجرای سیاست‌های پولی فقط 5 درصد از پاسخ‌دهندگان معتقدند که سیاست‌های انبساطی آتی باید از طریق افزایش پایه پولی به انجام برسد. به‌طور کلی می‌توان چهار نتیجه مهم را از نظرسنجی فوق‌الذکر به‌دست داد. اولا اکثریت اقتصاددانان عامل اصلی رکود را سیاست‌های کنترل تورم دولت نمی‌دانند. ثانیا اقلیت ناچیزی از آنان سیاست تحریک تقاضا را بهترین سیاست در شرایط فعلی ارزیابی می‌کنند. ثالثا اکثریت صاحب‌نظران کشور سیاست‌های انبساطی را در شرایط فعلی چاره‌ساز نمی‌دانند و معتقدند در صورت لزوم انبساط پولی فقط باید از طریق ضریب فزاینده به انجام برسد و رابعا اکثریت صاحب‌نظران معتقدند که سیاست رصد ماهانه تورم می‌تواند با خطا همراه باشد...

 درخصوص مکانیسم اجرای سیاست‌های پولی فقط 5 درصد از پاسخ‌دهندگان معتقدند که سیاست‌های انبساطی آتی باید از طریق افزایش پایه پولی به انجام برسد؛ در حالی که به نظر می‌رسد سیاست‌های پرداخت وام کم‌بهره، تزریق منابع بانک مرکزی به بازار بین بانکی و پرداخت 7500 میلیارد تومان برای تامین بودجه عمرانی همگی از طریق برداشت از بانک مرکزی عملی است.

همچنین 95  درصد از صاحب‌نظران معتقدند سیاست‌های انبساطی یا نباید به انجام برسد یا مکانیسم آن باید فقط از طریق ضریب فزاینده قانونی باشد که آن هم از قابلیت مانور مختصری برخوردار است. در خصوص سیاست دولت به منظور رصد ماهانه تورم و بازگشت دوباره به سیاست‌های انقباضی در صورت افزایش نرخ تورم ماهانه از مرز تعیین شده یک درصدی نیز صاحب‌نظران دیدگاه‌های جالبی را مطرح کرده‌اند. فقط 20/5 درصد از پاسخ‌دهندگان معتقدند این سیاست کاملا عملی است. با توجه به آثار با تاخیر نقدینگی بر سطح عمومی قیمت‌ها که عموما با تاخیرهای چند ساله انجام می‌گیرد 79/5 درصد از پاسخ‌دهندگان معتقدند، این سیاست اصلا قابل اجرا نیست یا فقط دولت تا حدی می‌تواند به اهداف خود از طریق رصد ماهانه دست یابد. به طور کلی می‌توان سه نتیجه مهم را از نظرسنجی فوق‌الذکر به دست داد. اولا اکثریت اقتصاددانان عامل اصلی رکود را سیاست‌های کنترل تورم دولت نمی‌دانند. ثانیا اقلیت ناچیزی از آنان سیاست تحریک تقاضا را بهترین سیاست در شرایط فعلی ارزیابی می‌کنند. همچنین اکثریت اقتصاددانان کشور معتقدند که سیاست‌های انبساطی در شرایط فعلی چاره‌ساز نیست و در صورت لزوم فقط باید از طریق ضریب فزاینده به انجام برسد به‌علاوه اکثریت صاحبنظران معتقدند که سیاست رصد ماهانه تورم می‌تواند با خطا همراه باشد.